Ο εφιάλτης της CPEC του Πακιστάν: επιθέσεις, φτώχεια και σπατάλη πόρων

Ο οικονομικός διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC), ύψους 62 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ένα εμβληματικό έργο της κινεζικής πρωτοβουλίας Belt and Road Initiative, χαιρετίστηκε ως ένα παιχνίδι που θα αλλάξει τα δεδομένα γονομία της χώρας της Νότιας Ασίας. Ωστόσο, σχεδόν μια δεκαετία από την έναρξή του, η επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων έχει μετατραπεί σε εφιάλτη και για τις δύο χώρες, που αμαυρώνεται από τις αδιάκοπες επιθέσεις εναντίον Κινέζων υπηκόων, την αδυναμία του Πακιστάν να αξιοποιήσει τις επενδύσεις και το βαθύτερο οικονομικό τέλμα, το οποίο εκθέτει τη χώρα στο ΔΝΤ.

Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο

Η βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας που σκότωσε πέντε Κινέζους μηχανικούς κοντά στο έργο του φράγματος Dasu στη βορειοδυτική επαρχία Khyber Pakhtunkhwa του Πακιστάν στις 26 Μαρτίου είναι το τελευταίο από μια σειρά θανατηφόρων χτυπημάτων. Η επίθεση αυτή, μαζί με τις επιθέσεις στο λιμάνι Γκουαντάρ και σε μια ναυτική βάση στο Μπαλουχιστάν μέσα στην ίδια εβδομάδα, έχουν ενισχύσει τις ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και των κινεζικών έργων στη χώρα που μαστίζεται από την κρίση.

Ενώ το Πεκίνο έχει ζητήσει μια «ενδελεχή έρευνα, αυτές οι θρασύτατες επιθέσεις καταδεικνύουν την άσχημη κατάσταση ασφαλείας που στοιχειώνει τα έργα CPEC παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις του Ισλαμαμπάντ. Στη συνέχεια, κινεζικές εταιρείες ανέστειλαν τις εργασίες σε μεγάλα ενεργειακά έργα, συμπεριλαμβανομένων των φραγμάτων Dasu και Diamer-Bhasha, επηρεάζοντας χιλιάδες τοπικές θέσεις εργασίας και θέτοντας σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια του Πακιστάν.

Ενόψει της επικείμενης επίσκεψης του Πακιστανού πρωθυπουργού Shehbaz Sharif στην Κίνα από τις 4 έως τις 7 Ιουνίου, η πακιστανική πρεσβεία στο Πεκίνο διαβεβαίωσε τον πρόεδρο της China Energy Engineering Corporation (CEEC) πως έχει εφαρμοστεί ένα ισχυρό σχέδιο ασφαλείας για τη διασφάλιση των Κινέζων υπηκόων που εργάζονται στο Πακιστάν. Η κίνηση αυτή έρχεται στον απόηχο της επίθεσης αυτοκτονίας της 26ης Μαρτίου στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa, η οποία στοίχισε τη ζωή σε πέντε υπαλλήλους της CEEC.

Σε περαιτέρω ανακοίνωση, η Πρεσβεία ενημέρωσε ότι εφαρμόστηκε μια ολοκληρωμένη ρύθμιση ασφαλείας, με 1.106 άτομα προσωπικό ασφαλείας να έχουν αναπτυχθεί ειδικά στην περιοχή του έργου Dasu, όπου σημειώθηκε η επίθεση. Επιπλέον, έχουν διατεθεί υπηρεσίες ελικοπτέρου για τη μεταφορά του κινεζικού προσωπικού.

Αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης, ο Σαρίφ έδωσε εντολή στο Υπουργείο Υδάτινων Πόρων να διαμορφώσει ένα πακέτο αποζημίωσης για τις οικογένειες των Κινέζων υπηκόων που απεβίωσαν. Το ΥΠΕΧΩΔΕ συνέστησε στις 14 Μαΐου ένα σημαντικό ποσό αποζημίωσης ύψους 516.000 δολαρίων για κάθε θύμα. Το σημαντικό πακέτο αποζημίωσης για κάθε έναν από τους πέντε νεκρούς Κινέζους εργάτες, αν και αποτελεί σημαντική χειρονομία, σπαταλά πόρους σε μια χώρα όπου ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού κυλιέται στη φτώχεια και δεν έχει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.

Αυτή η επαναλαμβανόμενη ανάγκη αποζημίωσης για τα κενά ασφαλείας αποκαλύπτει τις αδυναμίες της κυβέρνησης στη συνετή διαχείριση των πόρων. Εάν το Πακιστάν δε θέσει σωστά τις προτεραιότητές του και δεν επικεντρωθεί στην ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, αυτή η προφανής κατάχρηση πόρων θα συνεχίσει να στραγγίζει τη χώρα και να την εκθέτει περαιτέρω στις ληστρικές απαιτήσεις του ΔΝΤ και άλλων δυτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για την εξασφάλιση δανείων.

Αν και η ασφάλεια των Κινέζων υπηκόων που εργάζονται σε διάφορα έργα θα αποτελέσει κρίσιμο σημείο συζήτησης κατά την επίσκεψη του Σαρίφ στο Πεκίνο, φαίνεται ότι ο πακιστανικός στρατός δεν μπορεί να ξεριζώσει τον Απελευθερωτικό Στρατό του Μπαλουχιστάν (BLA), μια αυτονομιστική ομάδα που μάχεται για ένα ανεξάρτητο Μπαλουχιστάν, μια περιοχή του νοτιοδυτικού Πακιστάν. Ο BLA έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμα χτυπήματα εναντίον Κινέζων πολιτών και συνεχίζει να απαιτεί από την Κίνα να εγκαταλείψει την πλούσια σε πόρους αλλά φτωχή επαρχία του Μπαλουχιστάν.

Κινέζοι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν πως αν η κατάσταση της ασφάλειας δε βελτιωθεί, το Πεκίνο μπορεί να αναγκαστεί να αναθεωρήσει τη δέσμευσή του για το CPEC. Αυτό θα προκαλούσε τεράστιο πλήγμα στην ήδη αδύναμη οικονομία του Πακιστάν, η οποία παλεύει με τον ραγδαίο πληθωρισμό, την εξάντληση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και το αυξανόμενο χρέος.

Σχεδόν δέκα χρόνια αφότου το Ισλαμαμπάντ ανακοίνωσε ότι το CPEC ήταν ένα «παιχνίδι που αλλάζει τα δεδομένα», ο Σαρίφ έχει ορκιστεί να φέρει τους αυτονομιστές ενώπιον της δικαιοσύνης και να «αφήσει τα πάντα» για την παροχή ασφάλειας στους Κινέζους υπηκόους. Αυτή η απελπισία να αποζημιώσει τις οικογένειες των σκοτωμένων Κινέζων εργατών και να προστατεύσει όσους εξακολουθούν να εργάζονται στο Πακιστάν αντανακλά την εξάρτηση της πακιστανικής κυβέρνησης από την Κίνα για την οικονομική επιβίωση εν μέσω της φθίνουσας υποστήριξης από τους παραδοσιακούς συμμάχους, ιδίως τη Δύση, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της οποίας κάνουν κύκλους για να πάρουν τον οικονομικό έλεγχο της χώρας από το Πεκίνο.

Ενώ το Πακιστάν έχει κατηγορήσει «ξένα στοιχεία» για τα τρομοκρατικά χτυπήματα με στόχο την καταστροφή του CPEC, ο Σαρίφ δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ευθύνη για την έλλειψη προόδου και τα κενά ασφαλείας που μαστίζουν τον διάδρομο, καθώς τα προβλήματα υπερβαίνουν την τρομοκρατία. Τα ζητήματα απόκτησης γης, η έλλειψη διαφάνειας και η αντίθεση των τοπικών φορέων έχουν αμαυρώσει πολλά βασικά έργα υποδομής.

Η συνεχής υποστήριξη του Πεκίνου θα εξαρτηθεί από την ικανότητα του Πακιστάν να διασφαλίσει τα κινεζικά συμφέροντα και να αξιοποιήσει τις επενδύσεις για απτή οικονομική και κοινωνική πρόοδο, κάτι που το έθνος δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Ενώ τόσο η Κίνα όσο και το Πακιστάν έχουν δείξει γενναίο πρόσωπο μετά τις επιθέσεις, ο ατελείωτος κύκλος της βίας έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια άνευ προηγουμένου πρόκληση για τη διμερή σχέση τους που κρατάει δεκαετίες. Εάν η κρίση συνεχιστεί, η Κίνα θα μπορούσε να αρχίσει να αποσύρει ή να μειώσει τα τεράστια συμφέροντα και τις επενδύσεις της στη χώρα, πράγμα που σημαίνει ότι το Πακιστάν, για άλλη μια φορά, δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να απευθυνθεί στο ΔΝΤ για οικονομική στήριξη.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

από freepen.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια