Του Αναστάσιου Κώνστα *
Διαβάζω εδώ και χρόνια βαθυστόχαστες αναλύσεις ως προς την πολιτική κατάσταση και το γιατί δεν αντιδρά η κοινωνία. Εκτιμώ ότι εν πολλοίς είναι εκτός πραγματικότητας, αφού δεν γίνονται χωρίς παρωπίδες, δεξιές ή αριστερές. Οι δε παρωπίδες έχουν τεράστια σημασία, αφού τα ιδεολογήματα της Αριστεράς και της Δεξιάς έχουν καταστεί άνευ αντικειμένου, τουλάχιστον από τον Μάιο του 2010 που καταλύθηκε και η τελευταία ανάσα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας μέσω της υιοθέτησης των μνημονίων.
Έκτοτε, η εφαρμοζόμενη πολιτική στη χώρα μας είναι μία, υπαγορεύεται από την ΕΕ, τους υποτιθέμενους “εταίρους” μας στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Αυτήν την πολιτική έχουν κατά καιρούς εφαρμόσει με θρησκευτική ευλάβεια μειοδοτικής συμπεριφοράς η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα παρακλάδια τους. Εφόσον λοιπόν οι κύριοι επίσημοι εκφραστές της εφαρμοζόμενης πολιτικής δεν διαφέρουν ως προς αυτήν, ουσιαστικά δεν υφίσταται αντιπολίτευση, δηλαδή δεν υφίσταται αντίθετη στρατηγική επιλογή πολιτικής, ενάντια σε εκείνη που επιβάλλεται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Ακόμα και το ΚΚΕ παίζει απλά τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.
Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει σαφώς ότι ο λαός και η πατρίδα μας έχουν ένα ουσιαστικά μείζον πρόβλημα, την καταστροφική για εμάς επικυριαρχία των ξένων, καθώς και ότι το ζητούμενο πλέον είναι όχι απλά η μερική ανατροπή αυτής της κατάστασης, αλλά η πλήρης ανατροπή, διότι συνιστά προϋπόθεση για την ίδια την επιβίωσή μας, την επιβίωση του λαού και της πατρίδας. Αυτό δε ισχύει ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Αφού λοιπόν έτσι έχει η κατάσταση, αφού το μέρος της κοινωνίας που έχει αντιληφθεί τα προεκτιθέμενα δεν μπορεί να βρει τρόπο ελπιδοφόρας και οραματικής πολιτικής έκφρασης, γιατί απορούν κάποιοι που μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει επιλέξει να ιδιωτεύσει; Έχει άλλη επιλογή;
Κατά την άποψή μου πάντα υπάρχει άλλη επιλογή. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας είναι ψυχολογικά ηττημένη, προδομένη και πλήρως απορροφημένη με τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης, με αποτέλεσμα να μην έχει την ουσιαστική δυνατότητα ούτε καν αναγνώρισης άλλης λύσης.
Έτσι, όταν οι αναλύσεις αυτές προέρχονται από αριστερούς, περιέχουν μία οιμωγή, ουσιαστική ομολογία της αποτυχίας της Αριστεράς να εκφράσει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Η αγωνία τους είναι έκδηλη, αλλά δυστυχώς υπερτερεί η αγωνία για την τύχη της “Αριστεράς” αντί για την τύχη όλου του λαού και της πατρίδας. Απηχεί δε την εσφαλμένη στρατηγική πολιτική επιλογή των περισσοτέρων αυτοπροσδιοριζόμενων ως αριστερών περί απεμπόλησης της προστασίας της πατρίδας στη συντηρητική παράταξη. Δεδομένου, όμως, ότι η αίσθηση του ανήκειν των περισσοτέρων Ελλήνων είναι ακόμα (ευτυχώς) βαθιά ριζωμένη στο υποσυνείδητο, η επιλογή αυτή αυτομάτως “διώχνει” ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Άλλωστε, οι όποιες αναλύσεις μάλλον είναι απλά θεωρητικά κατασκευάσματα, αφού στην πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει “σκοτώσει” την Αριστερά για αρκετά χρόνια ακόμα.
Γι’ αυτό, άλλωστε, ένα μέρος της κοινωνίας που ανησυχεί για τον μέλλον στρέφεται σε δεξιές ή ακροδεξιές επιλογές.
Όμως, και οι αναλύσεις που προέρχονται από δεξιούς ή έστω μη αριστερούς, είναι λειψές και εν πολλοίς επιφανειακές, αφού η Δεξιά και το ανύπαρκτο πλέον Κέντρο έχουν επιλέξει να ταυτίζονται με τις επιλογές των ξένων τυράννων της πατρίδας. Αυτό είναι το πολιτικό στρατηγικό σφάλμα της Δεξιάς, η οποία ουσιαστικά διάλεξε να υπηρετεί και αυτή την ΕΕ και τις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως των συνεπειών που αυτό έχει για τον λαό και την πατρίδα. Επέλεξε, δηλαδή, να προδώσει και αυτή, όπως σαφώς προκύπτει από τη στάση της ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία δεν τολμά να καταγγείλει ούτε τώρα που ευθέως παραβιάζεται από το κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων.
Έτσι, οι σχετικές αναλύσεις εστιάζουν κυρίως στο μεταναστευτικό πρόβλημα, αποσιωπώντας ένοχα ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιλογή της ΕΕ να μετατρέψει τα συνοριακά κράτη μέλη σε αποθήκες μεταναστών και φυσικά στην ύπαρξη του ευρώ, το οποίο λειτουργεί ως κίνητρο αποθησαυρισμού για το τμήμα των οικονομικών μεταναστών. Αποσιωπούν δε ότι – εκτός από μετανάστες – έχουμε ακόμα πολλούς πρόσφυγες, οι οποίοι είναι σαφώς το αποτέλεσμα των πολεμικών και οικονομικών εγκλημάτων της Δύσης. Αποσιωπώντας, όμως, το πρόβλημα, αυτό δεν εξαφανίζεται.
Δυστυχώς, είναι κωμικοτραγικό να διαβάζει κάποιος περισπούδαστες αναλύσεις περί του τουρκικού κινδύνου (δηλαδή ενός όντως υπαρκτού εθνικού κινδύνου), οι οποίες όμως αποκρύπτουν το γεγονός ότι η ΕΕ ενισχύει την Τουρκία με τεράστια χρηματικά ποσά μέσω της δυνατότητας πώλησης τουρκικών προϊόντων στην ΕΕ χωρίς δασμούς, ενώ πολλά ευρωπαϊκά κράτη αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την πώληση οπλικών συστημάτων στην Τουρκία.
Όταν, όμως, αποκρύπτεις σκοπίμως ότι οι υποτιθέμενοι εταίροι σου στην ΕΕ ενισχύουν τον κυριότερο εχθρό σου, όταν αποσιωπάς ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ μετά βεβαιότητος θα πάρουν το μέρος του σε περίπτωση σύρραξης, δεν προσφέρεις κάποια υπηρεσία στην πατρίδα. Διότι είναι σαφές ότι η ενίσχυση του εχθρού σου, καθιστά εκείνους που τον ενισχύουν επίσης εχθρούς σου.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια που πρέπει να αντικρίσουμε κατάματα: Η ΕΕ είναι ο επίσημος εχθρός της πατρίδας μας και το ΝΑΤΟ ο επίσημος Πόντιος Πιλάτος, εάν φυσικά δεν μας εμπλέξει σε σύγκρουση με τη Ρωσία, η οποία είναι εύκολο να σκεφτούμε για ποιον θα είναι καταστροφική...
Βαρέθηκα λοιπόν τις αναλύσεις! Όπως εύστοχα έχει επισημάνει και ένας πολύ καλός φίλος, εμπειρότατος διπλωμάτης, “η πολλή ανάλυση, φέρνει παράλυση”. Τί κάνουμε λοιπόν;
Είναι απλό, αλλά όχι εύκολο. Μαζευόμαστε όσοι ανησυχούμε γνήσια για τον κίνδυνο επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας, παραμερίζουμε τις προαναφερόμενες λειψές αναλύσεις που σκόπιμα θρέφουν τις ιδεολογικές διαφορές μας και με πρόταγμα την επιβίωση του λαού και της χώρας ενώνουμε τις δυνάμεις μας, για να ανυψώσουμε σε πρώτη φάση το φρόνημα της κοινωνίας, ώστε να πιστέψει ότι της αξίζει ένα καλύτερο μέλλον και να αφυπνιστεί. Διότι, αν δεν το πράξουμε, δεν θα έχει καμία σημασία εάν αισθανόμαστε δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί ή οτιδήποτε άλλο την ώρα που θα καταστρεφόμαστε.
Καλή λευτεριά λοιπόν! Από ιδεολογήματα, προκαταλήψεις, αμπελοφιλοσοφίες, ώστε να καταφέρουμε να επιδιώξουμε σύντομα τη λευτεριά του λαού και της πατρίδας μας.
* Αναστάσιος Κων. Κώνστας, Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω, Μέλος της Πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση δημοκρατικού – πατριωτικού μετώπου “Δρόμος Ανοιχτός”
0 Σχόλια
Tο kozanara.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.