Το πολιτικό αποτύπωμα του αγώνα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ

Οι κινητοποιήσεις τους εξαναγκάζουν τα πολιτικά κόμματα να πάρουν θέση, γίνονται καταγγελίες στην Βουλή για εξυπηρέτηση συμφερόντων και ασκείται πίεση στην κυβέρνηση

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ ενάντια στο κλείσιμο της επιχείρησης προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων, αποτελεί ίσως την πιο σημαντική κοινωνικό-πολιτική είδηση των τελευταίων ημερών, όχι των τελευταίων εβδομάδων. Καταδεικνύεται, μεταξύ άλλων, η επιθετικότητα της κυβερνητικής πολιτικής, που δεν φαίνεται να κάμπτεται από το αποτέλεσμα των τελευταίων ευρω-εκλογών. Μάλλον για τον λόγο αυτό η είδηση είναι …«κομμένη» από την συντριπτική πλειοψηφία των κυρίαρχων Μέσων Ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων φαίνεται πως αφήνουν έντονο πολιτικό «αποτύπωμα», το οποίο «φαίνεται» και στο κοινοβούλιο.

Στην Βουλή

Εκεί – πέραν του ΚΚΕ που εξαρχής έχει «σηκώσει» το θέμα της ΛΑΡΚΟ- και άλλες πολιτικές δυνάμεις εξαναγκάζονται λόγω της κοινωνικής πίεσης να αναδείξουν την υπόθεση. Ακόμη και αν πρόκειται για πολιτικούς σχηματισμούς που στο παρελθόν κάθε άλλο παρά στάθηκαν εμπόδιο στις πολιτικές της Ε.Ε που σταδιακά οδήγησαν στην αποβιομηχανοποίηση της χώρας και της μετατροπής της σε «τουριστικό προορισμό». Ακόμη και αν σήμερα δεν αμφισβητούν την πολιτική προτεραιότητα της «ανάπτυξης» με όρους της «ελεύθερης αγοράς».

Έτσι λοιπόν το θέμα της ΛΑΡΚΟ τα τελευταία 24ωρα απασχολεί έντονα τόσο την Ολομέλεια όσο και τις επιτροπές της Βουλής. Εκεί κατά κύριο λόγο οι παρεμβάσεις γίνονται από τους βουλευτές του ΚΚΕ, όμως αντίστοιχα ζητήματα τίθενται και από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όσον αφορά την κυβέρνηση η συμπεριφορά των υπουργών της είναι να … «κάνουν ότι δεν ακούνε», παρότι πρόσφατα υπήρξαν έως και προκλητικές τοποθετήσεις, όπως αυτή του υφυπουργού Οικονομικών Θάνου Πετραλιά που δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι στην ΛΑΡΚΟ «κάθονται και πληρώνονται».

Έτσι,λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο έχουν υπάρξει έντονες καταγγελίες για τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης ώστε να κλείσει η εταιρεία, για τις νομοθετικές παρεμβάσεις όπως η φωτογραφική τροπολογία που θέλησε να «ακυρώσει» τις νομικές προσπάθειες των εργαζομένων, ακόμη και αναφορές σε συγκεκριμένα συμφέροντα στα οποία εκτός από την ΛΑΡΚΟ παραδίδεται και το έργο (χρηματοδοτούμενο από τον Ταμείο Ανάκαμψης) της Πανελλήνιας Έκθεσης Λαμίας.

Οι τοποθετήσεις

Χαρακτηριστικά ο Μανώλης Συντυχάκης εκ μέρους του ΚΚΕ μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής σημείωσε πως «η Κυβέρνηση συνεχίζει την προκλητική και εκδικητική συμπεριφορά της απέναντι στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, τους οποίους στην κυριολεξία πετάει στον δρόμο χωρίς καμία διασφάλιση για το μέλλον τους και για την αποφυγή του κινδύνου βιομηχανικού ατυχήματος. Πραγματικά δεν έχει όρια η χυδαιότητά της όχι μόνο γιατί αδιαφορεί για τον κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος, αλλά γιατί κόβει ακόμα και την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων ακυρώνοντας ακόμα και χειρουργεία σε βαριά άρρωστους. Και φυσικά ακολουθεί μία μόνιμη τακτική να σπιλώνει και να αξιοποιεί αθλιότητες συκοφαντώντας τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής». Πρόσθεσε πως «οι σχεδιασμοί της προφανώς και απέτυχαν. Και απέτυχαν συνειδητά αφήνοντας κουφάρι το εργοστάσιο και τις εγκαταστάσεις μια στρατηγικής σημασίας βιομηχανίας χωρίς εργαζόμενους, χωρίς ζωή, χωρίς μέλλον, χωρίς ουσιαστική φύλαξη, χωρίς καμία διασφάλιση των επικίνδυνων υλικών και πρόληψη αποφυγής του κινδύνου βιομηχανικού ατυχήματος. Και φυσικά οδηγεί σε μαρασμό δεκάδες χωριά και κωμοπόλεις που ζούσαν και ανέπνεαν από τη ΛΑΡΚΟ».

Προειδοποιήσεις για ζητήματα ασφάλειας στην ΛΑΡΚΟ έχει ήδη καταθέσει στην Βουλή, εκ μέρους του ΚΚΕ και η Μαρία Κομνηνάκα. Μιλώντας στην Επιτροπή Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης σημείωσε ότι «θέλω να καταγγείλω από αυτό το βήμα πραγματικά το έγκλημα που είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή σε βάρος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, αλλά και ολόκληρης της περιοχής. Πραγματικά, η Κυβέρνηση συνεχίζει να εμπαίζει τους εργαζόμενους που αρνείται στην πραγματικότητα όχι μόνο την παραμονή τους στη θέση τους, αλλά αρνούνται να συναντήσουν και αντιπροσωπεία των σωματείων και να δώσουν σαφείς απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν σχετικά με την τύχη των ίδιων, αλλά σχετικά και με κάτι άλλο.Και το λέω, εδώ, γιατί πρέπει να καταγραφούν αυτές οι προειδοποιήσεις των εργαζομένων, για να μην έρχεται μετά ξανά η Κυβέρνηση, κατόπιν εορτής, όταν – και το απευχόμαστε- θα έχουμε τα επόμενα «Τέμπη», να λένε «δεν είδαμε, δεν ξέρουμε». Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η επιλογή, στην οποία προχωράει η Κυβέρνηση.Οι εργαζόμενοι προειδοποιούν για τον κίνδυνο. Κάνουν έκκληση, όχι απλά προειδοποιούν, γιατί είναι κάτοικοι των περιοχών, ζουν εκεί οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και προειδοποιούν για τον κίνδυνο μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος. Και καταθέτουν πολύ συγκεκριμένα στοιχεία. Και αυτόν το ρόλο είχαν οι εργαζόμενοι, που έμειναν και φύλασσαν τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ, όλο αυτό το διάστημα, ενώ κάποιοι υπουργοί έλεγαν ότι κάθονται και πληρώνονται.Αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα: Την εκδήλωση πυρκαγιάς, από βραχυκύκλωμα σε γερανογέφυρα, εντός του χώρου του εργοστασίου, το περασμένο Σάββατοτο πρωί. Υπήρξε πυρκαγιά, μετά από βραχυκύκλωμα, στις εγκαταστάσεις των Μεταλλείων του Αϊ Γιάννη, στη Βοιωτία, την οποία την πρόλαβαν και την έσβησαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που ήταν εκεί και όχι η Πυροσβεστική».

Από την πλευρά της Πλεύσης Ελευθερίας ο Αλέξανδρος Καζαμίας μίλησε στην Ολομέλεια της Βουλής για «το κλείσιμο του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ, μιας ανταγωνιστικής βιομηχανίας με επιχειρηματική προοπτική που κλείνει λόγω των καταστροφικών χειρισμών των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια». Θύμισε πως «η ιστορική αυτή επιχείρηση έχει ιδιωτικοποιηθεί εδώ και ενάμιση χρόνο, γεγονός που επιβεβαιώνει τη βιωσιμότητά της και το έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον για το μέλλον της, ακόμη και με τους όρους της αγοράς. Με άλλα λόγια, δεν είναι, όπως αφήνει να εννοηθεί η προπαγάνδα της Νέας Δημοκρατίας, μια προβληματική κρατική επιχείρηση η οποία πρέπει να κλείσει διότι δεν έχει μέλλον. Επειδή, όμως, η μετάβασή της στον ιδιωτικό τομέα καθυστερεί, η Κυβέρνηση έκρινε πως πρέπει να απολύσει επτακόσιους ογδόντα έναν εργαζόμενους, να τους βγάλει στους δρόμους μαζί με τις οικογένειές τους, καταστρέφοντας έτσι ολόκληρες τοπικές κοινωνίες. Και ενώ οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ διεξάγοντας έναν υποδειγματικό αγώνα κατάφεραν να εξασφαλίσουν δικαστικά νέα παράταση για τις θέσεις εργασίας τους, ήρθε η Κυβέρνηση πριν έναν μήνα με μία κατάπτυστη τροπολογία να παρέμβει ωμά στις αποφάσεις των δικαστηρίων και να επιβάλει την απόλυση των επτακοσίων ογδόντα ενός εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ».

►Ο τουρισμός ως «βαριά βιομηχανία της χώρας» και η Λάρκο

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ η Μαρίνα Κονοτόλη σύνδεσε την υπόθεση με την Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας. Απευθυνόμενη στην κυβέρνηση είπε πως «ενώ πέντε χρόνια δεν κάνατε τίποτα για τον νέο φορέα της Πανελλήνιας Έκθεσης Λαμίας και τον αφήσατε στην τύχη του, έρχεστε τώρα χωρίς διαβούλευση, χωρίς να διασφαλίσετε τη βιωσιμότητα του νέου φορέα και νομοθετείτε. Και εν πάση περιπτώσει, επειδή όλοι σας ομνύετε την ανάγκη να προχωρήσει το μεγάλο έργο που χρηματοδοτεί το Ταμείο Ανάκαμψης με 48 εκατομμύρια και τη μεγάλη ευκαιρία για την τοπική οικονομία, μήπως μπορείτε να μας πείτε ποιος είναι ο ανάδοχος αυτού του μεγάλου έργου; Μήπως αυτός ο ανάδοχος είναι ο ίδιος με αυτόν που αγόρασε τη ΛΑΡΚΟ; Για να γνωρίζει το ελληνικό Κοινοβούλιο και ο ελληνικός λαός υπέρ ποιων νομοθετείτε και κόπτεσθε».

Για το θέμα της ΛΑΡΚΟ σε δήλωση της η Έφη Αχτσιόγλου (Νέα Αριστερά) έχει επισημάνει πως «η πρόσφατη τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ, για το οριστικό λουκέτο στη ΛΑΡΚΟ και την απόλυση όλων των εργαζομένων της, φέρνει ήδη αρνητικά αποτελέσματα.Η προσφυγή των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, για να παραμείνουν στις θέσεις εργασίας τους, απορρίφθηκε από το δικαστήριο.Ο αγώνας, όμως, ενάντια στις απολύσεις, για την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ και για τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας συνεχίζεται.Σε αυτόν τον αγώνα είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων και καλούμε τους πολίτες να αντιπαρατεθούν αποφασιστικά στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης».

Πηγή: ημεροδρόμος