Λίβανος η θλιβερή ιστορία, μια ακόμη αποτυχία των μυστικών υπηρεσιών και ένα πεδίο τριών ταυτόχρονων μαχών

Ο Λίβανος στα χιλιάδες χρόνια ιστορίας του χαίρει πραγματικής πλήρους ανεξαρτησίας λιγότερα από 32 χρόνια. Ναι καλά διαβάσατε. Μόλις 32 χρόνια από το 1943 που κέρδισε πραγματική ανεξαρτησία του από τους Γαλλους που τον κατείχαν τότε μέχρι το 1975 που ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος.

Του Ζαχαρία Μυτιληνιού

Από τότε, το 1975, μέχρι σήμερα ο Λίβανος είναι ένα πεδίο δράσης πρακτόρων μυστικών υπηρεσιών (είναι η δεύτερη χώρα μετά το Ιράν σε αριθμό πρακτόρων που ενεργούν εντός μιας χώρας), ένας χώρος πολέμου, ίντριγκας και κυρίως ένας χώρος πολιτιστικών και θρησκευτικών συγκρούσεων. 

Είναι το τέλειο πεδίο για το Ισραήλ και τα σχέδια του...

Δε θα κάνουμε ιστορική αναδρομή, αν και θα έπρεπε, λόγω ότι το ποστ θα θέλατε μια μέρα ανάγνωση, οπότε πάμε αναγκαστικά απευθείας στο σήμερα και τις δικές μου εκτιμήσεις για το πώς θα χρησιμοποιηθεί ο Λίβανος και τον εν γένει ρόλο του στη Μέση Ανατολή.

Ο Λίβανος χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι το βόρειο και πιο εξελιγμένο σαφώς πιο κοσμικό από το νότο όπου μια κυβέρνηση προσπαθεί να μην μετατραπεί η χώρα σε προτεκτοράτο της αραβικής ισχύος και ιδίως του Ιράν. 

Ο νότος έχει περιέλθει σε πλήρη έλεγχο από το Ιράν που ελέγχει την Χεζμπολάχ, η οποία τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξάνει την επιρροή της και πλέον της ανήκει και ο κεντρικός Λίβανος. 

Για την κατάσταση που έχει περιέλθει ο Λίβανος ο υπαίτιος είναι ένας. Το Ισραήλ με την ανοχή εάν όχι και τη Βοήθεια των ΗΠΑ  προκειμένου να απωθήσουν τον παλαιστινιακό λαό από τη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας ώθησαν περίπου 3 εκατομμύρια Παλαιστίνιους προς το Λίβανο. 

Λόγω αυτής της μετακίνησης και της συνεπακόλουθης φτώχειας ο πληθυσμός είτε οδηγήθηκε στη μαζική μετανάστευση τη δεκαετία 90 και 2000 προς την Ευρώπη είτε ριζοσπαστικοποιήθηκε στη Χεζμπολάχ για να επιζήσει.

Κάπως έτσι έθρεψαν το τέρας του εξτρεμισμού.

Πάμε στο σήμερα.

Άποψη μου είναι ότι το σχέδιο του Ισραήλ από το 2006 ώστε να καταλάβει ένα μέρος του νότιου Λιβάνου (τόσο όσο για να βάλει χέρι σε ένα κρίσιμο μέρος της ΑΟΖ του)  ώστε στο υπόλοιπο μέρος μαζί με ένα μέρος της δυτικής όχθης και των υψιπέδων του Γκολάν να αποτελέσουν το μοναδικό χώρο διαμονής των Παλαιστινίων. Τώρα εάν θα είναι ένα ανεξάρτητο κράτος ή αυτόνομο εκτιμώ ότι θα είναι μέρος της διαπραγμάτευσης που θα γίνει. 

Στο σενάριο αυτό μιλάμε για ένα αμιγώς παράκτιο Ισραήλ όπου πλέον λωρίδα της Γάζας δεν θα υπάρχει (ίσως για αυτό και την ισοπεδώνει το Ισραήλ) το οποίο θα εκτοπίσει το 100% του πληθυσμού της Γάζας και το 50% του πληθυσμού της Δυτικης Όχθης καθώς και το 70% του πληθυσμού του Νότιου Λιβάνου.
Άρα μια νέα προσφυγική κρίση περίπου 2 με 3  εκατομμυρίων ανθρώπων επιπλέον του  περίπου 1 εκατομμύριου μεταναστών που βρίσκονται σε καταυλισμούς εκεί από το 2015.  

Μην ξεχνάμε ότι στο Λίβανο ισχυρά ερείσματα έχει η Γαλλία οπότε οποία διαπραγμάτευση θα περιέχει Ιρανούς και Γάλλους, οι οποίοι γενικά μεταξύ τους τα βρίσκουν.

Μέσα στο Λίβανο υπάρχουν τρεις δυνάμεις. Οι δύο περιγράφηκαν πιο πάνω. Η Γαλλική ισχύς και η Ιρανική. Υπάρχει όμως και μια τρίτη διόλου ευκαταφρόνητη και κυρίως με πολύ χρήμα. Είναι οι Αραβες που ελέγχουν μεγάλο μέρος οικονομίας και βλεπουν με καλό μάτι τα χρυσοφόρα πεδία μεταξύ Λιβάνου και Κύπρου. Αυτοί μέχρι σήμερα δεν έχουν μιλήσει και αυτό είναι από μόνο του ύποπτο...

από freepen.gr