Γιατί η εξέλιξη του ρωσο-ουκρανικού μετώπου εκθρονίζει την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ

 

Του Νίκου Σίμου

Ενώ στο Ρωσοουκρανικό μέτωπο τα πράγματα για την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες εξελίσσονται τραγικά, τα «γεράκια»  των deep states, που σχεδιάζουν ως εντολοδόχοι των νεοφεουδαρχών τις παγκόσμιες εντάσεις, με τελικό στόχο το αδιέξοδο που θα «γεννήσει»  τις προϋποθέσεις για την «τελική αναμέτρηση»  και τα επικοινωνιακά μέσα που στηρίζουν προπαγανδιστικά την ΝΤΠ, την δυστοπία δηλαδή, «αφηνιάζουν», προσπαθώντας να κρατήσουν κυριολεκτικά «με  τα δόντια»  την κατάσταση που δημιούργησαν στην Ουκρανία  η οποία χρησιμοποιήθηκε κυριολεκτικά σαν κράτος ενεργούμενο της σχεδιασμένης Παγκόσμιας Δυστοπίας.

Με την κατάσταση στο μέτωπο να φαντάζει απελπιστική για τον ουκρανικό στρατό καθώς οι δυνάμεις του ξεμένουν τόσο από εξοπλισμό και πυρομαχικά όσο και από ανθρώπινο δυναμικό – το ρωσικό υπουργείο Άμυνας υποστηρίζει ότι πάνω από 300.000 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου έως ώρας – οι Ρώσοι ενισχύουν τις θέσεις τους σε όλες τις γραμμές του μετώπου και  σταδιακά  αποκτούν και περισσότερα εδάφη.

Από την άλλη πλευρά ο έντυπος εκπρόσωπος του στρατοπέδου των ηττημένων, η Washington Post, εμφανίζει ένα – ένα τα think tangs (τις υποτιθέμενες δεξαμενές σκέψεις) που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, της ήττας δηλαδή που παραμένει ανομολόγητη και της έκπτωσης της ηγεμονίας του «νέου αγγλοσαξονισμού»  και των ΗΠΑ βεβαίως, που αποτελεί την ηγέτιδα δύναμη αυτού του στρατοπέδου που ποδηγετείτε πλήρως σε όλα τα επίπεδα – γεωπολιτικά, γεωοικονομικά και γεωστρατηγικά – στα νεοφεουδαρχικά σχέδια των θεωρούμενων  «ιδιοκτητών του κόσμου».

Η επισήμανση της Washington Post ότι :

«Οι γεωπολιτικές συνέπειες θα ήταν ακόμη πιο σοβαρές» – όπως έγραφε η συγκεκριμένη εφημερίδα επικαλούμενη την επικεφαλής του Κέντρου Ανάλυσης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής της Ουάσιγκτον, Alina Polyakova  η οποία υποστηρίζει ότι – «η διακοπή της αμερικανικής βοήθειας θα έχει καταστροφικές συνέπειες» και θα οδηγήσει στο γεγονός ότι «η Ουκρανία θα υποστεί τελικά ήττα».

«Αυτό θα σημάνει σημαντική πτώση του ρόλου των ΗΠΑ ως παγκόσμιου ηγέτη. Ειλικρινά, μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία θα σηματοδοτήσει το τέλος της παγκόσμιας ηγεσίας των ΗΠΑ»  αναφέρει η Polyakova

Το παρόν σημείωμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν σημείωμα ρουτίνας από τον υπογράφοντα γιατί η κυρία αυτή δεν προσφέρει κάτι νέο στην ήδη εκφρασμένη σε ανύποπτο χρόνο  πεποίθησή μου για την καθολική ήττα του άλλοτε Δυτικού κόσμου στον αιώνα που διανύουμε.

Αποτελεί εδραία εκτίμησή μου ότι η νέα προεδρία Trump δεν μπορεί να συνεισφέρει και πολλά στην πρόοδο του τέλους της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης που μεθοδεύτηκε, σχεδιάστηκε και εκτελείται – έμμεσα μέσω συμμάχων και ΝΑΤΟ –  ή άμεσα από τις ΗΠΑ.

Σε κάθε περίπτωση η πρόταση Trump και της κυβέρνησής του θα είναι τέτοια που θα ικανοποιεί, εν μέρει έστω, το Αμερικανικό κατεστημένο και την κοινή γνώμη και πάντως δεν θα έχει τον χαρακτήρα απόλυτης παραδοχής της ήττας, που έχουν υποστεί στρατιωτικά και πολιτικά οι Αμερικανικοί και νεοφεουδαρχικοί σχεδιασμοί σε σχέση με την Ρωσία

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ρώσος πρόεδρος Putin εκφράστηκε άκρως διπλωματικά για τις προεκλογικές θέσεις του Τrump σε σχέση με το Ουκρανικό, χαρακτηρίζοντάς τις αξιοπρόσεκτες, αλλά ακόμα δήλωσε και ότι:

«Το να μας πιέζει κάποιος είναι άχρηστο αλλά η διαπραγμάτευση που λαμβάνει υπόψη το αμοιβαίο έννομο συμφέρον είναι αυτό που ζητούμε»

Είναι σαφές ότι ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία μπορούν να υποχωρήσουν από τα σημεία που θα εξασφάλιζαν το γόητρο της άλλοτε υπερδύναμης, που έχει σοβαρά τρωθεί στο πολεμικό πεδίο της Ουκρανίας αφ’ ενός  και από την απόλυτη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, τώρα και στο μέλλον, της Ρωσικής ομοσπονδίας αφ’ ετέρου.

Παρ’ όλους τους «ευσεβείς πόθους»  πολλών και τα δυο προαπαιτούμενα είναι δύσκολα υλοποιήσιμα και επομένως δεν φαίνεται ότι μπορεί να επιτευχθεί κάποια εμφανής συμφωνία, πέραν της διακοπής της χρηματοδότησης των Ουκρανών από την επίσημη νέα εξουσία των Αμερικανών από το νέο έτος, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη του μετώπου.

Μπορεί, με άλλα λόγια, ο κ Trump να συμπεριφερθεί ως ένας σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, «νίπτοντας χείρας» για την έκβαση της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, επικαλούμενος την δεινή δημοσιονομική οικονομική κατάσταση στο εσωτερικό των ΗΠΑ, ώστε να κάμψει αντιδράσεις και να «φτιασιδώσει»  την παγκόσμια εικόνα της άλλοτε υπερδύναμης από την θέση του σαφώς ηττημένου, πολιτικά, στρατιωτικά  και σαφώς οικονομικά στο Ουκρανικό μέτωπο. 

Το πως θα αντιδράσουν το «παγκοσμιοποιητικό κέντρο»  και τα ελεγχόμενα από αυτό deep states μένει να το δούμε.      
 
Έχει αξία μόνο να σχολιάσω, μέσα από αυτές τις γραμμές μόνο ότι, οι νεοφεουδάρχες και το πολιτικό ενεργούμενό τους – ΗΠΑ – ουδόλως ενδιαφέρονται για την κοινωνικοοικονομία του κράτους της άλλοτε υπερδύναμης το οποίο καταρρέει μέσα στο δυσθεώρητο χρέος του και στην επίμονη αποπαραγωγικοποίηση της οικονομίας του , θεωρώντας αφρόνως ότι ανεβάζοντας διαρκώς το «ταβάνι»  του ασύλληπτου χρέους του – κάτι που δεν επέτρεψαν σε κανένα από τους «συμμάχους»  του τοκογλυφώντας, μέσω του ΔΝΤ, στα κράτη που κατέστησαν υπηκόους και ενέχυρα χρέους – μπορούν να ηγούνται του κόσμου διατρέφοντας θεσμούς και αξίες χωρίς τις οποίες ο κόσμος θα ήταν ένα απέραντο φρενοκομείο.

Θέλουν ακριβώς όμως αυτό.

Το κόσμο ένα απέραντο φρενοκομείο , αυτό της μετακοινωνίας, όπου οι άνθρωποι μετατρέπονται σε «ζώσες μηχανές»  ακολουθώντας τους «κανόνες» αντιανθρώπων, φρενοβλαβών, στο όνομα της κατοχής του πλούτου και της μονοκρατορίας του πλανήτη.

Ο Τrump εδώ τους δημιουργεί προβλήματα – με βάση ότι διακηρύσσει για την κατάργηση της ατζέντας 2030 – που καλούνται να επιλύσουν με κάθε «πρόσφορο»  τρόπο και αυτό η εξουσία Τrump πρέπει να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.

Άλλωστε η δολοφονική απόπειρα εναντίον του νέου προέδρου των ΗΠΑ, αν δεν ήταν «κόλπο»,  σίγουρα ήταν μια προειδοποίηση.

Να θυμίσουμε εδώ ότι το «διεθνές κέντρο της δυστοπίας» χαρακτηριστικά και ιστορικά μη αμφισβητήσιμα αρέσκεται να επιχειρεί την διαστροφή του διεθνούς δικαίου ακριβώς ανάλογα με ότι επιχειρούσε και επιχειρεί ο αγγλοσαξονισμός (παλιός και νέος)   όταν πρόκειται να «εκστρατεύσει»  σε μέρη του πλανήτη, προκειμένου να επιτύχει τις πολιτικοοικονομικές στοχεύσεις  του.

Είναι εμφανής ακόμα και η πλήρης απαξίωση των διεθνών οργανισμών, ιδιαίτερα τώρα που εκτυλίσσεται το τελευταίο στάδιο ενός δυσμορφικού για την ανθρωπότητα σχεδίου, προκειμένου να επιβάλλουν έναν «ανάποδο κόσμο»  για τον οποίο έχω ξαναγράψει.

Βυσσοδομεί το «νεοφεουδαρχικό κέντρο»  για την άνοδο και την κυριαρχία των δυνάμεων της Ευρασίας και την πρόοδο των χωρών του Παγκόσμιου Νότου, που αναζητούν έναν αποαποικιοποιημένο και δικαιότερο κόσμο, αρνούμενοι την εξέλιξη της ιστορίας και επιτιθέμενοι κατά του Ανθρώπου, με το πρόσχημα της τεχνολογικής προόδου που την κατέστησαν μέσο ελέγχου της ανθρώπινης δραστηριότητας και θέλουν την απόλυτη ηγεμονία σε έναν κόσμο χωρίς τον άνθρωπο!

Το ερώτημα είναι αν η νέα Αμερικανική εξουσία μπορεί να περιορίσει τους σχεδιασμούς αυτής την επιχειρούμενης και διευρυμένης παγκόσμιας δυσμορφίας;

Έχω σοβαρές αμφιβολίες επ’ αυτού.

Θα το επιτρέψουν οι ψυχότροποι νεοφεουδαλιστές αυτό;

Οι κρατούντες τον πλούτο των ΗΠΑ παγκοσμιοποιητές, θα παραδοθούν σε μια ιστορικά πρόσκαιρη κυβερνητική  εξουσία αμαχητί ;

Θα επιχειρήσουν την ανατροπή του;…ίσως κάτι σοβαρότερο;

Η νίκη του ιδιόρρυθμου Trump γεννά ελπίδες για το χτύπημα του «ανάποδου κόσμου» και της προωθούμενης αντικοινωνικής ατζέντας 2030 του παγκοσμιοποιητικού κέντρου του Νταβός.

Αυτή θα είναι η μεγάλη  προσφορά Τrump  στον άλλοτε Δυτικό κόσμο και στην παγκόσμια κοινωνία

Η επαναφορά δηλαδή, με άλλα λόγια, της λογικής και του φυσιολογικού στην κοινωνική εξέλιξη, μακριά από την επιχείρηση κυριαρχικής κανονικοποίησης των κοινωνικών εξαιρέσεων και ιδιαιτεροτήτων που αλλοιώνουν την ομαλή κοινωνική εξέλιξη.

Σε κάθε περίπτωση όμως:

Η ιστορία της ανθρωπότητας και η εξέλιξή της ποτέ δεν εξαρτήθηκε από τα κάθε μορφής imperium, ακόμα και από αυτό που προωθεί στις μέρες μας η αντικοινωνική τεχνοκρατία.

Τα λογής imperium  ήρθαν και παρήλθαν στην Ιστορία, διαμορφώνοντας στην κάθε ήττα τους, όλο και καλύτερες προϋποθέσεις για την συνέχεια της ανθρωποκεντρικής φύσης της Ιστορικής εξέλιξης, ασφαλώς με κόστος εκατομμυρίων  ζωών, αλλά η ιστορία της ανθρωπότητας προχωρούσε, στέλνοντας – σε κάθε μεταβατική ιστορική περίοδο σαν αυτή που διερχόμαστε τώρα –  στο ανάθεμα και στις μαύρες σελίδες της τους επίδοξους ενταφιαστές της.

Πάντοτε Ευπειθής

Πηγή: militaire.gr

από dromosanoixtos.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια