Ποιος κρύβεται πίσω από την επίθεση στη Συρία - Μια ματιά στο χάρτη είναι αρκετή να μας πείσει

Η κατάσταση στη βόρεια Συρία στις 20 Νοεμβρίου 2024 - syria.liveuamap.com
Πολλές αναλύσεις και προσεγγίσεις έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία 24ωρα σχετικά με την επίθεση στο Χαλέπι και την προώθηση των μισθοφόρων της Τουρκίας - φίλων της Αλ Κάιντα, εξτρεμιστών της HTS στο υπόλοιπο Ιντλίμπ και τη βόρεια Χάμα.
 
Του Στρατή Μαζίδη

Ο πρώτος χάρτης είναι στις 20 Νοεμβρίου και αυτός που ακολουθεί της 1ης Δεκεμβρίου 2024. Τι παρατηρεί κανείς;


Α. Το διπλασιασμό της έκτασης που ελέγχουν οι τουρκόφιλοι τρομοκράτες καταλαμβάνοντας το υπόλοιπο 30% της επαρχίας του Ιντλίμπ, καταλαμβάνοντας το Χαλέπι και σημαντικό τμήμα της ομώνυμης περιφέρειας και εισχωρώντας στη βόρεια ύπαιθρο της Χάμας.

Β. Την εκδίωξη της συριακής κυβέρνησης από το Χαλέπι, μολονότι υπάρχουν αναφορές κυβερνητικής παρουσίας σε ορισμένα σημεία στο κέντρο της πόλης.

Γ. Την αποκοπή των Κούρδων. Οι περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι δεν ενώθηκαν ποτέ σχηματίζοντας τον περιβόητο κουρδικό διάδρομο [κάτι που από χρόνια λέγαμε ότι αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός] μετά το φρένο που τους έβαλε στο τέλος του καλοκαιριού του 2016 ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν με αποτέλεσμα όχι μόνο το πάγωμα των θέσεων των Κούρδων αλλά και την απαρχή των τριών επιχειρήσεων της Τουρκίας στο συριακό έδαφος. Ωστόσο ο θύλακας του Ταλ Ριφαάτ επικοινωνούσε με την Ιεράπολη μέσω των κυβερνητικών εδαφών στο Χαλέπι. Αυτό πλέον εδώ και λίγα 24ωρα δεν υπάρχει πια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κουρδικές SDF στο ξεκίνημα της κυβερνητικής κατάρρευσης - αποχώρησης από το Χαλέπι, κινήθηκαν να αναλάβουν τις θέσεις τους σχηματίζοντας ένα διάδρομο που άντεξε ελάχιστες ώρες. Περιοχές και θέσεις όπως η βάση του Kuweires που αρχικά έπιασαν οι Κούρδοι, καταλήφθηκαν από τους τζιχαντιστές.

Δ. Το κόψιμο σε δύο τμήματα του θύλακά τους στο Χαλέπι, ανατολικά του Αφρίν.

Επί της ουσίας το τζιχαντιστικό μόρφωμα διπλασιάστηκε σε βάρος Σύριων και Κούρδων που εκτός της ανοησίας του Πούτιν [για τους πρώτους] και της αδιαφορίας των ΗΠΑ [για τους δεύτερους που τους θεωρούν αναλώσιμους εντολοδόχους] πληρώνουν και την ανικανότητά τους να έρθουν σε συνεννόηση ενώ έχουν κοινό θανάσιμο εχθρό.

Είναι προφανές πως μια τέτοια επίθεση απαιτεί συντονισμό, εκπαίδευση σε νέα συστήματα και τακτικές μάχης, πολεμικά εφόδια, logistics γενικότερα και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για μια τέτοια μεγάλη επιχείρηση. Ο μόνος τρόπος να έρθουν αυτά, είναι μέσω Τουρκίας. Και ποιος κερδίζει με όλα αυτά; Η Τουρκία. Μπορεί οι τρομοκράτες μισθοφόροι να το παίζουν αφεντικά στην περιοχή αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την τουρκοποίηση των κατεχόμενων περιοχών. Μόνο για την κατεχόμενη περιοχή του Αφρίν έχουμε δημοσιεύσει στο παρελθόν πλήθος αναφορών όπως η χρήση επιγραφών στην τουρκική γλώσσα, το άνοιγμα τουρκικών κρατικών δομών πχ στην Τζαραμπλούς ήδη από το 2016 [ταχυδρομεία], η απαγόρευση της συριακής λίρας και η επιβολή της τουρκικής.

Επιπλέον το Ιντλίμπ είχε μετατραπεί σε έναν τρομοκρατικό σκουπιδοτενεκέ όπου όταν ο συριακός στρατός με τη βοήθεια των Ρώσων απελευθέρωνε τη μια περιοχή μετά την άλλη, όσοι ήθελαν, μπορούσαν να μπουν στα περιβόητα πράσινα λεωφορεία ταξιδεύοντας σαν... κύριοι με προορισμό το Ιντλίμπ. Σταδιακά δημιουργήθηκε μια τράπεζα φανατισμένων μαχητών τους οποίους συντηρούσε αλλά και χρησιμοποιούσε η Τουρκία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μεταφορά χιλιάδων μαχητών στη Λιβύη που είχαν ως αποτέλεσμα τη διάσωση της κυβέρνησης της Τρίπολης η οποία όχι μόνο άντεξε στην πολιορκία του Χαφτάρ αλλά στο τέλος των απώθησε σε μεγάλο βαθμό. Αργότερα αρκετοί έδωσαν το παρών στο δεύτερο πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ ενώ εδώ και αρκετό καιρό ακούγεται ότι οι τρομοκράτες της HTS έχουν βρεθεί να πολεμούν για λογαριασμό της Ουκρανίας.


Όπως τονίσαμε και χθες, η ανοησία πληρώνεται. Η Ρωσία ξόδεψε ζωές, όπλα και χρήματα για να σώσει τη Συρία. Ωστόσο αποδέχτηκε την παρουσία μερικών δεκάδων φανατισμένων κατσαπλιάδων σε ένα νευραλγικό σημείο, που αιματώνεται από την Τουρκία, οι οποίοι κόβουν κεφάλια όπως εμείς το ψωμί.

Είναι σα να φτιάχνεις τη μόνωση στην ταράτσα και να αφήνεις ένα μεγάλο σημείο άφτιαχτο ενώ το βλέπεις να έχει σπασίματα και ρωγμές. Κάποια στιγμή τρως τον σοβά στο κεφάλι. Ποιος φταίει;

Η Τουρκία με τον τρόπο αυτό, και όπως έχουμε τονίσει στο παρελθόν, χωρίς να χύσει σταγόνα τουρκικό αίμα, επεκτείνει τις ζώνες κατοχής της στη Συρία. Αποδεικνύει επίσης στην πράξη πως τα όσα έλεγε περί αποχώρησης από τη Συρία είναι απλά φούμαρα. Ο τουρκικός στρατός που έχει επίσημη παρουσία στα κατεχόμενα του Ιντλίμπ ακριβώς για να διασφαλίζει την τήρηση των συμφωνιών, απλά έκλεισε τα μάτια μετρώντας κέρδη.

Αναρωτιέμαι αν στη Μόσχα έχουν αρχίσει να βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο. 

Την ίδια ώρα το ελληνορθόδοξο στοιχείο βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Η ελληνική πλευρά οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες. Είναι κάτι που όφειλε να είχε κάνει από την πρώτη ημέρα του πολέμου ως προστάτιδα της Ορθοδοξίας αλλά ποια ελληνική κυβέρνηση τολμά να σηκώσει ανάστημα τις τελευταίες δεκαετίες; Ποια ελληνική κυβέρνηση σκέφτηκε [και συνέδραμε] ώστε η Αγκυρα να είναι μόνιμα απασχολημένη στα νότια σύνορά της; Σκέφτηκε πχ ποτέ η Αθήνα ότι αν δεν υπήρχε η σφηκοφωλιά στο Ιντλίμπ που έσωσε την κυβέρνηση της Τρίπολης, ίσως να μην υπήρχε τουρκολιβυκό μνημόνιο;

από freepen.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια