Το Δεύτερο Μέτωπο ενεργοποιήθηκε στη Συρία

Photo: Public domain

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο διεφθαρμένος ηγέτης του πιο ακραίου ριζοσπαστικού καθεστώτος εποίκων που έχει δει ποτέ η «γη της επαγγελίας» που ονομάζεται Ισραήλ, διαπραγματεύτηκε μια υποτιθέμενη κατάπαυση του πυρός με τη Χεζμπολάχ, η οποία θα διαρκέσει 60 ημέρες.

Sonja van den Ende - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Λίγο μετά την έναρξη ισχύος της κατάπαυσης του πυρός στον Λίβανο και αφού ο Ισραηλινός Νετανιάχου προειδοποίησε τον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ ότι «παίζει με τη φωτιά», άνοιξε ένα νέο μέτωπο από την Ιντλίμπ μέχρι το Χαλέπι.

Η τρομοκρατική ομάδα με την ονομασία Hayat Tahrir al-Sham (HTS) εξαπέλυσε επίθεση στο Χαλέπι από τον τελευταίο θύλακά της στο Ιντλίμπ. Η HTS και άλλες παρατάξεις που ονομάζονται ομάδα al-Fatah al-Mubin, απλώς μια άλλη μικρή τρομοκρατική οργάνωση που συνδέεται με την HTS, προχώρησαν στη δυτική ύπαιθρο του Χαλεπιού και πήραν τον έλεγχο στρατηγικών σημείων στα χωριά Qubtan al-Jabal και Sheikh Aqil.

Σύμφωνα με πηγές και συριακά μέσα ενημέρωσης, σκοτώθηκαν περίπου 50 άτομα, μεταξύ των οποίων τρομοκράτες, στρατιώτες του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA) και ένας στρατιώτης του SAA που μεταφέρθηκε πίσω στο Idlib ως λάφυρο.

Ποιος είναι ο HTS; Αν πιστέψετε δυτικές πηγές, πρόκειται για μια σουνιτική ισλαμιστική πολιτική και ένοπλη οργάνωση που συμμετέχει στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Δημιουργήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2017, ως συγχώνευση μεταξύ των Jaysh al-Ahrar, Jabhat Fatah al-Sham, Ansar al-Din Front, Jaysh al-Sunna, Liwa al-Haq και Nour al-Din al-Zenki Movement.

Ο συριακός και ο ιρακινός λαός αποκαλούν την οργάνωση Daesh, που σημαίνει «αυτός που συντρίβει». Η Δύση της έδωσε μερικές φορές ένα άλλο όνομα, ISIS ή Ισλαμικό Κράτος.

Επίσης, ο λεγόμενος συριακός εμφύλιος πόλεμος είναι ένας πόλεμος πληρεξουσίων της Δύσης για να πάρει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από τη Συρία (και το Ιράκ). Αυτό είναι γνωστό στους Σύριους, οι οποίοι βλέπουν το πετρέλαιό τους να κλέβεται από τις ΗΠΑ, αρχικά από τους πληρεξουσίους τους, το ΙΚ, αλλά τώρα πιο άμεσα με τη βοήθεια του αμερικανικού στρατού.

Ο κύριος στόχος των ΗΠΑ είναι να αντικαταστήσουν τους Ρώσους συμμάχους με εκείνους των ΗΠΑ, σφετεριζόμενοι την εξουσία του Άσαντ με ριζοσπάστες τζιχαντιστές, που στο παρελθόν ευθυγραμμίστηκαν κυρίως με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, ώστε οι ΗΠΑ να μπορέσουν να κατασκευάσουν έναν αγωγό μέσω της Συρίας προς την Ευρώπη. Οι αποδείξεις είναι σαφείς πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, παρά τις συμβουλές και τις προειδοποιήσεις των κορυφαίων στρατιωτικών του, ακολούθησε μια πολιτική για την προστασία της φονταμενταλιστικής σουνιτικής οργάνωσης Αλ Κάιντα στη Συρία.

Η απόδειξη ότι οι ΗΠΑ (και τα δυτικά πελατειακά τους κράτη) υπό την κυβέρνηση Ομπάμα χρηματοδοτούν τρομοκράτες στη Συρία και το Ιράκ είναι η τελευταία αναφερόμενη ομάδα, το Κίνημα Nour al-Din al-Zenki.

Ο Ομπάμα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ενώπιον ολόκληρου του δυτικού Τύπου πως το κίνημα Nour al-Din al-Zenki, το οποίο αποκεφάλισε εν ψυχρώ ένα εντεκάχρονο Παλαιστίνιο αγόρι μπροστά στις κυλιόμενες κάμερες, ήταν πράγματι μια τρομοκρατική ομάδα. Αλλά το ίδιο ήταν και όλες οι άλλες που οι ΗΠΑ συνέχιζαν να χρηματοδοτούν με όπλα και χρήματα (όπως και η Ευρώπη και ολόκληρη η Δύση). Αργότερα, όλοι αυτοί συγχωνεύτηκαν με το ΙΚ (ISIS).

Το 2016, κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης του Χαλεπίου από τον Συριακό Αραβικό Στρατό, μαχητές από άλλες τρομοκρατικές ομάδες (που όλες πολεμούσαν υπό τη σημαία του ΙΚ αλλά πολεμούσαν μεταξύ τους) συνέλαβαν και σκότωσαν μέλη του κινήματος Ζένκι. Πολλοί από αυτούς που επέζησαν έλαβαν αργότερα άσυλο στην Ευρώπη (ιδίως στη Γερμανία) μαζί με άλλους τρομοκράτες.

Αλλά μέχρι σήμερα, η Ευρώπη αρνείται και τους αποκαλεί επαναστάτες, ενώ τα στοιχεία της βίας των συμμοριών που συμβαίνουν στις πόλεις της Ευρώπης είναι ξεκάθαρα. Κάποιοι λένε ότι λόγω της ανθρώπινης προσφοράς του προέδρου Άσαντ, επέλεξαν να εξοριστούν στον θύλακα του Ιντλίμπ, όπου βρίσκεται τώρα μια συγκέντρωση τζιχαντιστών (μετά το 2016).

Η μεγαλύτερη ομάδα του ΙΚ εκεί έχει γίνει η HTS και σχεδόν όλες οι ομάδες συνδέονται με αυτήν. Επίσης, έχουν απομείνει οι Ουιγούροι, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται στο Ιντλίμπ. Αυτή η ομάδα είναι εξαιρετικά βίαιη και γνωρίζουν πως δεν μπορούν να επιστρέψουν στην Κίνα.

Σύμφωνα με μια έκθεση, οι Ουιγούροι τζιχαντιστές μαχητές στη Συρία έχουν χρησιμεύσει ως πολλαπλασιαστής ισχύος για τους αντάρτες εκεί. Οι Ουιγούροι μαχητές κέρδισαν έδαφος στην Ιντλίμπ, τη μόνη συριακή επαρχία που εξακολουθεί να έχει μεγάλη τοπική και ξένη τζιχαντιστική παρουσία. Οι Ουιγούροι τζιχαντιστές στη Συρία αποτελούν ένα παραγνωρισμένο αλλά σημαντικό πρόβλημα περιφερειακής και διεθνούς ασφάλειας. Είναι πιθανό να αποτελέσουν μεγαλύτερη απειλή εάν οι μάχες στην Ιντλίμπ εκλείψουν και η επαρχία δεν καταληφθεί αποφασιστικά από έναν ισχυρό κρατικό ή μη κρατικό παράγοντα εχθρικό προς τις τζιχαντιστικές ομάδες».

Οι μάσκες βγήκαν κατά τη διάρκεια του σεισμού του 2023, ο οποίος έπληξε τμήματα της Τουρκίας και της Συρίας. Η Δύση παρείχε βοήθεια μόνο στην επαρχία Ιντλίμπ και όχι στους πολίτες που ζούσαν στο επίσημα διοικούμενο τμήμα της Συρίας. Σύμφωνα με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, όπως περιγράφεται σε έγγραφο μετά την καταστροφή, η πρόθεση ήταν να συντονιστεί το έγγραφο HRP και η συνεχιζόμενη ανταπόκριση στο σεισμό τους επόμενους μήνες σε συνεννόηση με τη συριακή κυβέρνηση. Ήταν ένα έγγραφο χωρίς νόημα που σήμαινε πως οι δυτικές χώρες προμήθευαν μόνο την Ιντλίμπ, ενώ η Ρωσία και οι σύμμαχοί της βοηθούσαν τη συριακή κυβέρνηση.

Οι εναπομείναντες μαχητές του ΙΚ που εγκαταστάθηκαν στο Ιντλίμπ το 2016 μετά την πτώση του Χαλεπίου μαζί με τις οικογένειές τους ζούσαν μια σχετικά προστατευμένη ζωή, εξακολουθώντας να προστατεύονται από τα αφεντικά τους στις ΗΠΑ και τη Δύση, αλλά και από ισλαμιστικές παρατάξεις στην Τουρκία. Οι τελευταίες τελούσαν υπό την αιγίδα του αείμνηστου Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος το 2016 επιχείρησε πραξικόπημα (από τις ΗΠΑ) στην Τουρκία. Ο Γκιουλέν δήλωσε ότι ήταν σθεναρά εναντίον της τουρκικής εμπλοκής στη Συρία (εννοώντας τους Κούρδους). Επίσης, επέκρινε την επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης να ανατρέψει τη συριακή κυβέρνηση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, κάτι που φυσικά ήταν ψέμα. Ήταν υποστηρικτής (και της ομάδας του) του ριζοσπαστικού Ισλάμ που κηρύττει το ΙΚ και δεν ήταν οπαδός του Άσαντ.

Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει τώρα, και αναφέρομαι στην 7η Οκτωβρίου 2023, την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, δεν είναι τίποτε άλλο από τον πόλεμο του Άξονα της Αντίστασης κατά του Ισραήλ και της Δύσης, η οποία, ιδιαίτερα οι ΗΠΑ (και η ΕΕ), στηρίζει ανεπιφύλακτα το Ισραήλ. Ο πόλεμος και η αντίσταση έχουν ενεργοποιηθεί από το 2017 (στην Τεχεράνη) και βλέπουμε τα αποτελέσματα. Η Μέση Ανατολή υπέφερε πάρα πολύ καιρό κάτω από τον ζυγό της Δύσης, πρώτα της Ευρώπης, που την αποίκισε, και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερική ανέλαβε και πραγματοποίησε κάθε είδους πολέμους και πραξικοπήματα με αντιπροσώπους.

Τώρα, η Δύση, μετά την ήττα στη Συρία, έχει ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο (το πρώτο είναι η Ουκρανία) ή μάλλον το ξανανοίγει. Το Ισραήλ, με την υποστήριξη της Δύσης, έχει εξαπολύσει μια γενοκτονία στην Παλαιστίνη - Γάζα, ένα λουτρό αίματος στο Λίβανο και έχει ανοίξει ξανά το μέτωπο της Συρίας. Μια μεγάλη ομάδα αντιπροσώπων (Daesh) που βρίσκονταν στο Idlib επέλεξαν να πολεμήσουν στην Ουκρανία, εναντίον της Ρωσίας. Είναι οι πιο διαβόητοι Καυκάσιοι μαχητές, όπως ο τζιχαντιστής Αμπού Ομάρ αλ-Σισάνι και η ομάδα του, που πολεμούν στο Ντονμπάς.

Το στρατόπεδο φυλακών Al Hawl στη βόρεια Συρία, όπου ζουν χιλιάδες τζιχαντιστές (και πολλοί ξένοι), το οποίο διοικείται από Κούρδους (στην πραγματικότητα Αμερικανούς) που δυσκολεύονται να τους φυλάξουν, έχει γίνει ένα νέο τρομοκρατικό φυτώριο και μια ωρολογιακή βόμβα.

Βρίσκεται στη βόρεια Συρία, μακριά από την Ιντλίμπ, αλλά θα μπορούσε υποθετικά να γίνει το βόρειο μέτωπο. Οι περισσότεροι από τους βάναυσους τζιχαντιστές είναι κλειδωμένοι εδώ, όπως ακριβώς και στο στρατόπεδο Μπούκα (που διοικείται από τις ΗΠΑ) στο Ιράκ.

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί ξανά με το στρατόπεδο αλ Χολ. Τις τελευταίες ημέρες, γίναμε μάρτυρες ενός περιστατικού που μπορεί να μην είναι και τόσο σημαντικό για όσους δεν γνωρίζουν πολλά για την κατάσταση. Αλλά είναι σημαντικό. Η HTS ξεκίνησε μια εισβολή (σε μικρή κλίμακα) από το Idlib στο Χαλέπι, και λένε ότι έχουν κατακτήσει μερικά μικρά χωριά. Σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε, τους βλέπουμε να οδηγούν με Toyota με τη μαύρη σημαία του ΙΚ, ένα déjà vu, και φαίνεται επίσης πως ανάμεσά τους υπάρχουν και Ουιγούροι μαχητές.

Για αυτούς, το Χαλέπι είναι σημαντική πόλη λόγω της πόλης Dabiq, 44 χιλιόμετρα βόρεια του Χαλεπίου, όπου, όπως λέει ο θρύλος, θα διεξαχθεί η τελική μάχη. Η μάχη του Marj Dābiq ήταν μια αποφασιστική στρατιωτική σύγκρουση στην ιστορία της Μέσης Ανατολής, που διεξήχθη στις 24 Αυγούστου 1516. Ήταν μέρος του πολέμου Οθωμανών-Μαμελούκων (1516-17) μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Σουλτανάτου των Μαμελούκων, ο οποίος έληξε με νίκη των Οθωμανών.

Οι ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι δεν θέλουν να αποχωρήσουν από τη Συρία και προσπαθούν εδώ και καιρό να σχηματίσουν μια νέα συμμαχία με τις σουνιτικές φυλές, παράλληλα με τις SDF, για να ικανοποιήσουν τους Τούρκους από τη μια πλευρά και τις SDF από την άλλη. Οι ΗΠΑ και οι αποικίες τους χρησιμοποιούν πάντα ορισμένες ομάδες για να τις παίζουν μεταξύ τους. Στη Συρία και το Ιράκ, είναι οι Κούρδοι εναντίον του ISIS, και στην Ουκρανία, το τάγμα Azov. Έτσι, οι ΗΠΑ και οι αποικίες τους υποστηρίζουν νεοναζί και φανατικούς κυνηγούς κεφαλών που αυτοαποκαλούνται μέρος του Ισλάμ (τζιχαντιστές), και δύο ριζοσπαστικές ομάδες στη Συρία και το Ιράκ για να πολεμήσουν μια αριστερή ριζοσπαστική ομάδα όπως το PKK.

Στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ το δοκίμασαν με Ουκρανούς και ξένους νεοναζί. Αυτή είναι η τακτική της Δύσης για την παγκόσμια ηγεμονία. Για το σκοπό αυτό, οι απώλειες αμάχων είναι, σύμφωνα με τα λόγια της Μαντλίν Ολμπράιτ, αποδεκτές παράπλευρες απώλειες.

από freepen.gr