Πέντε σκέψεις για τη συμφωνία εκεχειρίας Ισραήλ-Χαμάς


Του Άρη Χατζηστεφάνου

Διεθνή μέσα ενημέρωσης και ο Ντόναλντ Τραμπ έσπευσαν να μιλήσουν για επίτευξη εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς. Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση από την πλευρά του Ισραήλ και αρκετοί αναλυτές εκφράζουν επιφυλάξεις για την τελική έκβαση των συνομιλιών γνωρίζοντας ότι ο Νετανιάχου και οι ΗΠΑ δυναμίτισαν όλες τις προηγούμενες απόπειρες διαλόγου. Παρόλα αυτά προκύπτουν ορισμένες πρώτες σκέψεις που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας σχετικά με τις προσπάθειες τερματισμού της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού

Εκεχειρία δεν σημαίνει τερματισμός της Γενοκτονίας

Το γεγονός ότι το Ισραήλ (αν σεβαστεί την εκεχειρία) θα σταματήσει να βομβαρδίζει και να πυροβολεί αμάχους δεν ισοδυναμεί με τερματισμό της γενοκτονίας. Η συλλογική τιμωρία του Παλαιστινιακού λαού μπορεί κάλλιστα να συνεχιστεί με τη συνέχιση της απαγόρευσης εισόδου ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως και τη διακοπή υδροδότησης και ηλεκτροδότησης. Τα μέτρα αυτά αποτελούν γενοκτονία όπως ορίζεται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ του Δεκεμβρίου 1948 για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Ιδίως εάν το Ισραήλ εφαρμόσει την απόφασή του να απαγορεύσει τη λειτουργία της οργάνωσης αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους (UNRWA) ο αριθμός των νεκρών αμάχων θα συνεχίσει να πολλαπλασιάζεται. Εκατοντάδες άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν για χρόνια και από τα σωματικά και ψυχολογικά τραύματά τους.

Τελικά το Ισραήλ συνομιλεί με «τρομοκράτες»

Όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές η συντριπτική πλειονότητα των χωρών του πλανήτη δεν θεωρεί ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση και την ίδια θέση υιοθετούν και τα Ηνωμένα Έθνη. Παρόλα αυτά από τη στιγμή που το Ισραήλ την χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση προκύπτει το ερώτημα γιατί συνδιαλλάχθηκε μαζί της έστω και δι’ αντιπροσώπων, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει ότι δεν συνομιλεί με τρομοκράτες. Το συμπέρασμα είναι ότι το Τελ Αβίβ απέτυχε παταγωδώς στο στόχο του να εξαλείψει την οργάνωση, ενώ παρά τα πλήγματα που πέτυχε εναντίον της, η Χαμάς διατηρεί τον de facto έλεγχο στην περιοχή της. Αντίθετα η Παλαιστινιακή Αρχή που κατά διαστήματα συνεργάστηκε με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ εξέρχεται πολιτικά ζημιωμένη. 

Δεν κρατούσε μόνο η Χαμάς ομήρους αλλά και το Ισραήλ

Καθ’ όλη τη διάρκεια της γενοκτονίας και ειδικότερα τις περιόδους των διαπραγματεύσεων τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για Ισραηλινούς που κρατούνταν όμηροι από τη Χαμάς και για Παλαιστίνιους κρατούμενους που βρίσκονταν σε ισραηλινές φυλακές. Για χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους όμως -και ειδικά όσους απήχθησαν από το Ισραήλ μετά την 7 Οκτωβρίου του 2023 – δεν αποδόθηκαν ποτέ κατηγορίες. Συγκεκριμένα στα μέσα του 2024 κρατούνταν 3.660 Παλαιστίνιοι χωρίς καμία κατηγορία. Η κράτηση τους ήταν παράνομη ακόμη και για τη στρεβλή δικαιοσύνη του Ισραήλ και συνεπώς αποτελούν και αυτοί ομήρους. Ο αριθμός τους είναι συντριπτικά μεγαλύτερος από τους ομήρους που κρατούσε η Χαμάς, σημαντικό ποσοστό των οποίων ήταν ενεργά μέλη του IDF και συνεπώς δεν υπήρχε υποχρέωση απελευθέρωσής τους μέχρι τον τερματισμό των συγκρούσεων.

Ο Μπάιντεν μπορούσε να σταματήσει τη γενοκτονία από την πρώτη ημέρα αλλά επέλεξε να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά


Το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ενώ δεν έχει ορκιστεί ακόμη πρόεδρος έσπευσε να πάρει τα εύσημα για την εκεχειρία, δεν αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της μεγαλομανίας του. Όπως εξηγούν τα τελευταία 24ωρα πολλοί αναλυτές είναι η έξοδος του γενοκτόνου Τζο Μπάιντεν που επέτρεψε την επιτάχυνση των διαδικασιών για την επίτευξη εκεχειρίας. Όπως έχουμε εξηγήσει ο Μπάιντεν είχε δηλώσει εδώ και δεκαετίες ότι το Ισραήλ έχει το «δικαίωμα» να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά για την επίτευξη των στόχων του και όταν ανέλαβε την προεδρία επέτρεψε αυτή ακριβώς την πολιτική εξοπλίζοντας διαρκώς το Ισραήλ και μπλοκάροντας όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ για τον τερματισμό της σφαγής. Τα εύσημα για την εκεχειρία όμως δεν θα ανήκουν ούτε στον Τραμπ. Όπως εξηγούσε ο πολιτικός αναλυτής Γιουσέφ Μουναγιέρ, ήταν οι αποτυχίες του IDF στην επίτευξη των στρατηγικών του στόχων που άσκησαν τη μεγαλύτερη πίεση. Τέλος της σφαγής δεν σημαίνει συγχώρεση των Ισραηλινών εγκληματιών πολέμου και των συμμάχων τους.

Για πολλές δεκαετίες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Ισραήλ συνέχισε να αναζητά και να φέρνει στη δικαιοσύνη ναζιστές εγκληματίες πολέμου. Αυτό είναι σήμερα και το δικό μας χρέος απέναντι σε όσους συμμετείχαν και στήριξαν τη γενοκτονία του ισραηλινού στρατού. Το ένταλμα σύλληψης του Νετανιάχου βρίσκεται σε πλήρη ισχύ. Οι ισραηλινοί στρατιώτες που σκότωναν παιδιά θα είναι για πάντα ανεπιθύμητοι σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν μάλιστα οργανώσεις και ιστοσελίδες που συγκεντρώνουν τα στοιχεία τους και τα εγκλήματά τους (όπως προκύπτουν από δημόσιες τοποθετήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Όσοι έχουν λόχου χάρη Airbnb στην Ελλάδα μπορούν εύκολα να διασταυρώσουν τα στοιχεία και να γνωρίζουν αν πρόκειται να φιλοξενήσουν δολοφόνους στα σπίτια τους. 

 Οφείλουμε επίσης να μην ξεχάσουμε ποτέ ούτε τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους και τους καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα που με τον δικό τους τρόπο εξόπλισαν ή νομιμοποίησαν τη σφαγή. Για τη γενοκτονία, το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να πραγματοποιήσει ένα κράτος, ένας στρατός και μια κοινωνία, δεν υπάρχει ποτέ συγχώρεση.

Πηγή: INFO-WAR

από dromosanoixtos.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια