Πάνω στη Συρία τα χέρια της Τουρκίας- Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Γράφει ο

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

      Δεν μπορούμε  να μην το παραδεχθούμε: η Τουρκία κατορθώνει να βάλει τα χέρια της πάνω στη Συρία, ένα διπλό επίτευγμα, διπλωματικό και στρατιωτικό,  όπερ σημαίνει  tout court  και γεωστρατηγικό!

      Δεν είναι βέβαια καμία έκπληξη. Από τη στιγμή που άρχισε η προώθηση των δυνάμεων του al Jawlānī εναντίον του στρατού του Ασάντ, το τουρκικό φάσμα αιωρούταν πάνω από τη Συρία.

      Ό, τι δεν μπόρεσαν να κάνουν Αμερικανοί και Ρώσοι, το κατάφεραν οι Τούρκοι, έστω κι αν τους χρειάστηκαν πάνω από 13 χρόνια για να το πετύχουν.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

      Παράλληλα,  καθ’ όλη αυτή τη χρονική διάρκεια το σύνολο των ενεργειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε πολύ απλά επιβεβαιωτικό των σχεδίων και προθέσεων του Ερντογάν: ένα απογοητευτικό, πράγματι,  σύνολο μη επεμβάσεων, παραλείψεων, σιωπών, ατοπημάτων και αδιαφορίας που πολύ πρόσφατα είχαν το τουπέ να «συμπληρώσουν» με την επίσκεψη στη Δαμασκό της Γερμανίδας ΥΠΕΞ  Annalena Baerback  και του ομολόγου της Γάλλου  Jean-Noël Barrot σε μια προσπάθεια να μη μείνει η ΕΕ «έξω από το παιχνίδι».

      Μια επίσκεψη όχι τόσο σε έναν ανεξάρτητο τοπικό ισχυρό άνδρα  Ahmed as-Shar’a, όσο στον αντιπρόσωπο της Τουρκίας στη Συρία και  alter ego  του Ερντογάν οι σχεδιασμοί του οποίου προβλέπουν μια Συρία ως επαρχία της Τουρκίας στη νέα επέκτασή της, τουτέστιν επάνοδο στη Τουρκία πρώην δικών της «οθωμανικών» εδαφών!

      Ίσως στους περισσότερους να πέρασε απαρατήρητο το κάλεσμα του Τούρκου ΥΠΕΞ  Hakan Fidan στις χριστιανικές, αλεβίτικες και γιατζίδικες μειονότητες της Συρίας να «βλέπουν» τη Τουρκία ως δικός τους «ποιμένας» και προπαντός «προστάτης», αναμφίβολα υπονοώντας πως δεν είναι η Δαμασκός που αποφασίζει για τη μοίρα τους, αλλά η Άγκυρα, κι ας λέει ό, τι θέλει ο  Ahmed as-Shara’a όταν τους αποκαλεί «σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας του συριακού λαού».

      Ασφαλώς οι αναλυτές θα πρέπει να έχουν αντιληφθεί πως σε ετούτη τη «τουρκική πατρική καλοσύνη» δεν περιλαμβάνονται και οι Κούρδοι, η μεγαλύτερη μειονότητα. Γι’ αυτούς ισχύει ένα άλλο θεώρημα: η απειλή που εξέφρασε ο Ερντογάν τη περασμένη 25^η του Δεκέμβρη ότι «οι Κούρδοι θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα καταθέσουν τα όπλα ή θα θαφτούν με αυτά στη Συρία».

      Κάτι που άμεσα παραπέμπει σε μια άλλη ταυτόχρονη πραγματικότητα: ή οι Αμερικανοί θα προστατέψουν την ακεραιότητα της κουρδικής οντότητας ή θα την αφήσουν να αφανιστεί από τους Τούρκους.

      Οπότε και πάλι φτάνουμε στον Τραμπ και σε όλα όσα απ’ αυτόν εξαρτώνται: θα «ξαναπουλήσει» τους Κούρδους ή αυτή τη φορά θα τους υπερασπιστεί;

      Το ότι ακούστηκε η «ιδέα» του Τραμπ να αποσύρει τους 2000 Αμερικανούς απ’ τη Συρία, δεν είναι καθόλου καλός οιωνός. Ο Τραμπ όμως είναι και άκρως απρόβλεπτος!

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

       Απ’ την άλλη, πολύ συχνά άρχισε να μνημονεύεται ο φυλακισμένος  Abdullah Ӧcalan και η «δυνατότητά» του να συμφωνήσει με τους Τούρκους, ως (ακόμη;) αρχηγός του ΡΚΚ, ένα οριστικό  status  για τους συμπατριώτες του Κούρδους απανταχού στη Μέση Ανατολη.

      Τώρα, ειλικρινά, τί μπορεί να κερδίσει απ’ τους Τούρκους ένας ανήμπορος και φυλακισμένος πρώην ηγέτης Κούρδος είναι το μεγάλο ερωτηματικό. Και, μετά από τόσα χρόνια στη φυλακή, ένας τέτοιος άνθρωπος με κομμένα φτερά ποια επιρροή του έμεινε να ασκήσει στους ομοεθνείς του, είναι άλλο ένα καλό ερώτημα.

      Εκτός αυτών, μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι οι Τούρκοι θα «χρησιμοποιήσουν» τον  Ӧcalan  εις βάρος των εαυτών τους και υπέρ των Κούρδων; Σίγουρα ουτοπικό. Οπότε η κυρίαρχη σκέψη είναι μήπως η «χάρη» που αυτός θα κάνει στους Τούρκους απεμπολώντας ποιος ξέρει ποιες «κουρδικές προτεραιότητες» θα έχει απλά ένα  αντάλλαγμα για κάποια προσωπική του «διευκόλυνση» ή το πολύ-πολύ κάποια, υπό σκληρούς όρους, τουρκική «υποχώρηση», αν και κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας τους Τούρκους, φαντάζει πολύ απίθανο.

        Εντωμεταξύ, και σαν πρώτο βήμα προς τη τουρκική κηδεμονία στη Συρία, γεγονός είναι η είδηση της πρόθεσης του Ερντογάν να οργανωθούν  δύο στρατιωτικές τουρκικές βάσεις, η μία κοντά στη πόλη  Hims και η άλλη κοντά στη Δαμασκό, αμφότερες πολύ κοντά στο Λίβανο, ίσως στο μέλλον νέο «ορμητήριο»,  τουρκικό αυτή τη φορά, μετά την εξαφάνιση της  Hesbollah, ως αντιπερισπασμό στο Ισραήλ.

        Οι σαουδικές πηγές που προαναγγέλλουν την είδηση «επιβεβαιώνονται», μάλλον  in peius  για τον as-Shara’a,  από τον Τούρκο δημοσιογράφο  Ibrahim Karagul, πρώην διευθυντή της φιλοτουρκικής εφημερίδας  Yeni Safak, ο οποίος πληροφορεί περί συζητήσεων που διεξάγονται (σίγουρα με τον  as-Shara’a) για την επίτευξη της «αποκατάστασης» των συριακών ενόπλων δυνάμεων, το άνοιγμα των τουρκικών βάσεων στη Δαμασκό και στο Χιμς, την τουρκική «προστασία» του συριακού εναέριου χώρου και τη συγκρότηση μιας τουρκικής ναυτικής βάσης στη περιοχή της  Tartus Latakia» (κι αυτή κοντά στο Λίβανο!).

       Μεγαλεπήβολα σχέδια του Ερντογάν για μια πλήρη τουρκική επικράτηση στη Συρία, ίσως και προοίμιο μιας μερικής, αρχικά, προσάρτησης, αν όχι άμεσης, δια πληρεξουσίου.

       Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία έχει ήδη αναθέσει στον εαυτό της την ανασυγκρότηση επί τουρκικού εδάφους, βάσει τουρκικών αρχών, αξιών και προδιαγραφών, του συριακού στρατού, βασικό όργανο επιβολής, όπως επίσης την κυριαρχία της στους ουρανούς, με τον έλεγχο της συριακής αεροπορίας, αλλά και στη θάλασσα με τη διαχείριση, αμυντική και επιθετική, του συριακού ναυτικού.

      Τα χέρια της Τουρκίας λοιπόν πάνω στη Συρία, που λέγαμε.

      Εμφανείς είναι εξάλλου και οι άλλοι δύο στόχοι της τουρκικής παρουσίας: ο ένας, η συντριβή των Κούρδων, το πιο επικίνδυνο γι’ αυτήν στοιχείο επί συριακού εδάφους, κι ο άλλος η άμεση αυτή τη φορά αντιπαράθεση με το Ισραήλ και η φυσική παρεμπόδιση επέκτασής του πέρα των υπόλοιπων υψωμάτων του Γκολαν που κατέλαβε αμέσως μετά τη πτώση του Ασάντ ολοκληρώνοντας τη κατοχή τους.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

      Γι’ αυτό και ο Χακάν Φιντάν κατηγορεί τους Ισραηλινούς για κατάληψη «συριακού εδάφους», σάμπως οι Τούρκοι προ πολλού δεν έκαναν το ίδιο και χειρότερα παραβιάζοντας τη συριακή εδαφική ακεραιότητα και γενικώς την ασφάλεια στη περιοχή;!

      Με αυτά και με αυτά,  εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως η Συρία μέλλει να γίνει μια «τουρκική υπόθεση», έχοντας παραγκωνιστεί οι δύο «μεγάλοι», Ρωσία και ΗΠΑ, των οποίων πάντως δεν ξέρουμε ακόμα εάν έχει ειπωθεί η «τελευταία λέξη».

      Απ’ την άλλη, συνεχίζεται «ακάθεκτη» η απουσία της ΕΕ η οποία δείχνει να έχει «χάσει το τρένο» και η «παρουσία»» της περιορίζεται σε «επισκέψεις» άνευ περιεχομένου, αν και πολύ πιθανόν θα επιβαρυνθεί με χωρίς ανταλλάγματα χρηματοδοτήσεις δήθεν για περιορισμό του ισλαμικού κατεστημένου.

      Τελικά, με τα ισχύοντα σημερινά πολιτικο-στρατηγικά δεδομένα, δεν βλέπουμε πώς η Κοινοτική Ευρώπη μπορεί να ανταγωνιστεί τη Τουρκία στο συριακό παζλ από πρώτο χέρι χαμένο, όπως δείχνουν τα γεγονότα.

      Η Τουρκία έχει 911 χιλιόμετρα σύνορα με τη Συρία, έχει υπό έλεγχο μια μεγάλη περιοχή που περιλαμβάνει το Χαλέπι, πόλη της καρδιάς για τους Τούρκους εθνικιστές, και φτάνει μέχρι τη Δαμασκό και ακόμη πιο κάτω, σε άμεση επαφή με το Ισραήλ. Ανατολικά δε βρίσκεται το μεγάλο μέρος υπό κουρδική επιρροή, που η Τουρκία θέλει να εξαφανίσει.      

      Και επιπλέον είναι ακριβώς όλη αυτή η περιοχή που η Τουρκία θέλει να «σουνιτοποιήσει», περιλαμβανομένων επομένως και όλων των κουρδικών εδαφών «καθαρισμένων» από  οποιαδήποτε κουρδική παρουσία.

      Τη διοίκηση όλης αυτής της περιοχής φαίνεται πως η Τουρκία επιδιώκει να αναθέσει σε μια συριακή κυβέρνηση ως πληρεξούσιο και στον Εθνικό Συριακό Στρατό (SNA), με τοπικές συνελεύσεις υπό τουρκικών οδηγιών.

      Οι δυσκολίες αρχίζουν στον οικονομικό τομέα και προπαντός στο θέμα της κατοχής και διαχείρισης των ενεργειακών και αγροτικών χώρων και πόρων, το κέντρο των οποίων βρίσκεται στην ανατολική Συρία ελεγχόμενο από τις Δημοκρατικές Συριακές Δυνάμεις (SDF) με κουρδική ηγεσία, όπου και παραμένει και η αμερικανική (μικρή) στρατιωτική δύναμη.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

       Είναι σίγουρο πως η Τουρκία θέλει να καταλάβει και «υλικά» τη περιοχή των πετρελαιοφόρων πηγών του  Deir Ezzor.  Με δικά της στρατεύματα τώρα είναι μάλλον αδύνατον. Η ανάθεση αυτού του «καθήκοντος» στην HTṢ του as-Shara’a  φαίνεται πως κάπου «σκοντάφτει». Για κάτι τέτοιο θα πρέπει όμως η ΗΤṢ να διαπραγματευτεί με το  SDF, όπερ σφόδρα απεχθάνεται η Τουρκία. Ή θα πρέπει να συγκρουστεί στρατιωτικά με το  SDF

      ΄Εχει μεν μαζέψει στα σύνορα με τους Κούρδους (Kobani) μεγάλο αριθμό στρατιωτών και στρατιωτικών μέσων, αλλά ως τώρα τίποτα δεν κινείται. Πολύ πιθανόν ο Ερντογάν περιμένει να «δει» τί «καπνό θα φουμάρει» ο Τραμπ σε σχέση με τους Κούρδους, πριν  αρχίσει οποιαδήποτε ενέργεια.

      Στη περιοχή συνεχίζει να πλανάται η απειλή του  Hakan Fidan: «’Η οι κουρδικές δυνάμεις θα διαλυθούν αυτοβούλως ή θα εξολοθρευτούν».

      Όλα δείχνουν πως η αληθινή «ιστορία» της «Νέας Συρίας» δεν έχει ακόμη αρχίσει. Η «αρχή» της πάντως δεν πρέπει να αργήσει ακόμη πολύ.

                                                                                   

       

The post Πάνω στη Συρία τα χέρια της Τουρκίας- Κρεσέντσιο Σαντζίλιο appeared first on Militaire.gr.

από militaire.gr