Κοίτα ποιος μιλάει: Η Αμερική, η Ρωσία, η Ουκρανία, η Κίνα και η Παλαιστίνη

Τις τελευταίες εβδομάδες, πραγματοποιήθηκε ένας καταιγισμός απροσδόκητων συνομιλιών και σημάτων προθυμίας για συνομιλίες που δίνουν ελπίδα σε πολλές εμπόλεμες ζώνες. Οι ΗΠΑ συνομιλούν με τη Ρωσία, υπάρχουν ευκαιρίες για τη Ρωσία να συνομιλήσει με την Ουκρανία, η Ουκρανία συνομιλεί με την Κίνα και η Κίνα συνομιλεί με την Παλαιστίνη.

Ted Snider - libertarianinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Στις αρχές Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία ολοκλήρωσαν μια ανταλλαγή κρατουμένων. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν με δύο λεπτομέρειες. Η μία ήταν το γεγονός ότι επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Και δεύτερον, πως υπήρχε μια τεράστια ηθική ανισότητα μεταξύ του Πούτιν και των κρατουμένων που πήρε πίσω σε σύγκριση με τη Δύση και τους κρατούμενους που πήρε πίσω.

Υπάρχουν όμως δύο ακόμη σημαντικές λεπτομέρειες που τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αγνόησαν. Η πρώτη είναι ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία ουσιαστικά δεν έχουν μιλήσει καθόλου από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι δύο πλευρές επικοινωνούσαν συχνά. Ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, οι γραμμές επικοινωνίας έχουν κοπεί.

Αυτή η περίπλοκη ανταλλαγή αιχμαλώτων δείχνει όχι μόνο πως οι δύο πλευρές είναι ακόμη ικανές να συνομιλήσουν, αλλά και ότι έχουν ήδη συνομιλήσει. Ίσως είναι υπερβολικό να υποθέσουμε πως η ανταλλαγή είναι ένα μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης πάνω στο οποίο μπορούν να στηριχθούν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τον ίδιο τον πόλεμο. Ωστόσο, οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις για τους κρατούμενους αποδεικνύουν αναμφίβολα ότι, παρόλο που οι αμερικανορωσικές σχέσεις βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη χειρότερη φάση τους, η διπλωματία μπορεί να λειτουργήσει, αν και οι δύο πλευρές δεσμευτούν σε αυτήν.

Το δεύτερο σημαντικό χαρακτηριστικό της ανταλλαγής κρατουμένων είναι ότι μεσολάβησε η Τουρκία, η ίδια χώρα που σχεδόν με επιτυχία μεσολάβησε στις σαμποταρισμένες ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στις πρώτες εβδομάδες του πολέμου. Ο ρόλος της Άγκυρας υποδηλώνει ότι, παρά την κατάρρευση αυτών των συνομιλιών, η χώρα μπορεί να διατηρήσει την εμπιστοσύνη και των δύο πλευρών, επισημαίνοντας μια πιθανή διαπραγματευτική πορεία έξω από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Πολύ λιγότερο αναφέρεται πως η ανταλλαγή κρατουμένων δεν είναι η μόνη φορά που η Ρωσία και οι ΗΠΑ έχουν μιλήσει τελευταία. Τον περασμένο μήνα, σε ένα παράξενο και απροσδόκητο περιστατικό, ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας Αντρέι Μπελούσοφ. Η Ρωσία είχε ανακαλύψει μια μυστική ουκρανική επιχείρηση, και ο Μπελούσοφ καλούσε τον Όστιν για να τον προειδοποιήσει πως η συνωμοσία είχε τη δυνατότητα να κλιμακώσει τις εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Η Ουάσιγκτον προφανώς δεν γνώριζε τη μυστική ουκρανική συνωμοσία. Απαντώντας στην ανησυχία της Μόσχας, οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με τη Ρωσία σε μια πράξη αποκλιμάκωσης. Οι ΗΠΑ είπαν στο Κίεβο να την ακυρώσει.

Κριτικά, δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που είναι πρόθυμες να μιλήσουν με τη Ρωσία. Η Ουκρανία δείχνει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση της ανάγκης να μιλήσει με τη ρωσική πλευρά. Η Ουκρανία έχει αποκλείσει σταθερά τη Ρωσία από τις ειρηνευτικές συνόδους κορυφής της. Αλλά ο Ζελένσκι έχει πει τώρα όχι μόνο ότι θα ήθελε να έχει μια άλλη σύνοδο κορυφής πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, αλλά πως "πιστεύει ότι οι εκπρόσωποι της Ρωσίας θα πρέπει να είναι στη δεύτερη σύνοδο κορυφής".

Αυτή είναι η δεύτερη φορά που προτείνεται πιθανή πρόσκληση προς τη Ρωσία. Στις 19 Ιουνίου, ο ισχυρός επιτελάρχης του Ζελένσκι, ο Andriy Yermak, δήλωσε ότι, στην επόμενη ειρηνευτική σύνοδο κορυφής με βάση το ειρηνευτικό σχέδιο του Ζελένσκι, "πιστεύουμε πως θα είναι δυνατόν να προσκαλέσουμε εκπρόσωπο [sic] της Ρωσίας".

Πιο πρόσφατα, στα τέλη Ιουλίου, ο Ζελένσκι δήλωσε: "Η πλειοψηφία του κόσμου σήμερα λέει ότι η Ρωσία πρέπει να εκπροσωπηθεί στη δεύτερη σύνοδο κορυφής, διαφορετικά δεν θα επιτύχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα. Εφόσον όλος ο κόσμος θέλει να είναι στο τραπέζι, δεν μπορούμε να είμαστε αντίθετοι".

Δείχνοντας και πάλι το κίνητρο να μιλήσει με τη Ρωσία, σε συνέντευξή του τον περασμένο μήνα, ο Ζελένσκι δήλωσε: "Θεωρώ ότι δεν πρέπει να ανακτηθούν όλα τα εδάφη με τα χέρια ή με όπλα. Πιστεύω πως αυτό θα πάρει πολύ χρόνο και θα αφορά σημαντικό αριθμό ανθρώπων. Και πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι κακό. Ως αποτέλεσμα, πιστεύω πως θα μπορούσαμε να ανακτήσουμε τα εδάφη μας με διπλωματικό τρόπο".

Η Ουκρανία όχι μόνο συνειδητοποιεί την ανάγκη να μιλήσει με τη Ρωσία, αλλά μιλάει και με την Κίνα. Στις 24 Ιουλίου, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Dmytro Kuleba επισκέφθηκε την Κίνα για πρώτη φορά μετά την έναρξη του πολέμου. Και εδώ ο Ουκρανός αξιωματούχος δήλωσε ότι η Ουκρανία "είναι έτοιμη να εμπλέξει τη ρωσική πλευρά στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων σε ένα ορισμένο στάδιο, όταν η Ρωσία είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί με καλή πίστη", αν και πρόσθεσε πως η Ουκρανία δεν βλέπει ακόμη κανένα σημάδι για κάτι τέτοιο. Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δήλωσε ότι "Πρόσφατα, τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία έχουν σηματοδοτήσει την προθυμία τους να διαπραγματευτούν σε διαφορετικό βαθμό. Αν και οι συνθήκες και ο χρόνος δεν είναι ακόμη ώριμοι, υποστηρίζουμε όλες τις προσπάθειες που συμβάλλουν στην ειρήνη".

Ο Γουάνγκ συνέχισε: "Η Κίνα πιστεύει ότι η επίλυση όλων των συγκρούσεων πρέπει τελικά να ξεκινήσει με την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων" και επανέλαβε ότι το Πεκίνο είναι πρόθυμο να συνεχίσει να διαδραματίζει ρόλο στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Η Κίνα υποστήριξε πρόσφατα επίσης ότι το ειρηνευτικό σχέδιο έξι σημείων που πρότεινε από κοινού με το άλλο μέλος των BRICS, τη Βραζιλία, έχει λάβει "θετικές απαντήσεις" από περισσότερες από 110 χώρες.

Και η Κίνα δεν έχει εμπλακεί μόνο στη διπλωματία με την Ουκρανία. Η Κίνα είναι διπλωματικά απασχολημένη στη Μέση Ανατολή. Το 2023, η Κίνα μεσολάβησε για μια συμφωνία που θα μπορούσε να μεταμορφώσει τη Μέση Ανατολή, όταν η Σαουδική Αραβία και το Ιράν συμφώνησαν να ξαναρχίσουν διπλωματικές σχέσεις.

Και τώρα, η Κίνα ξαναχτύπησε στην περιοχή. Στις 23 Ιουλίου, η Κίνα μεσολάβησε για μια συμφωνία μεταξύ των αντιπάλων Χαμάς και Φατάχ και δώδεκα άλλων παλαιστινιακών παρατάξεων για μια κυβέρνηση "εθνικής ενότητας". Τα κόμματα συμφώνησαν να κυβερνήσουν από κοινού τη λωρίδα της Γάζας μόλις τελειώσει ο πόλεμος με το Ισραήλ. Συμφώνησαν επίσης να δηλώσουν ενότητα κατά τη διάρκεια του πολέμου και να δημιουργήσουν μια ενιαία ηγεσία που θα κατέβει στις επόμενες εκλογές.

Το γεγονός πως η Παλαιστίνη, η Σαουδική Αραβία και η Ουκρανία συνομιλούν με την Κίνα αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα την προθυμία να εμπλακούν με το Πεκίνο σε περιοχές ή πολέμους που κάποτε αποτελούσαν αποκλειστικό τομέα της Ουάσινγκτον. Και οι τρεις αντιπροσωπεύουν μια νέα προθυμία να συνομιλήσουν με τους πρώην αντιπάλους τους: Η Φατάχ με τη Χαμάς, η Σαουδική Αραβία με το Ιράν και η Ουκρανία με τη Ρωσία.

Η Κίνα έχει επίσης πρόσφατα εμπλακεί σε έναν ακόμη γύρο εκπληκτικών συνομιλιών με έναν αντίπαλο. Μετά από χρόνια εχθρότητας κατά μήκος των συνόρων τους, η Κίνα και η Ινδία συμφώνησαν να "επικεντρωθούν σε συγκεκριμένα ζητήματα που σχετίζονται με τα σύνορα Κίνας-Ινδίας, να φιλοξενήσουν τις νόμιμες ανησυχίες του άλλου και να καταλήξουν σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση". Συμφώνησαν επίσης να "προωθήσουν την υγιή και σταθερή ανάπτυξη των σχέσεων Κίνας-Ινδίας". Αυτές οι απροσδόκητες και πολλά υποσχόμενες συνομιλίες θα μπορούσαν να διευκολύνουν ακόμη μεγαλύτερη ενότητα στους διεθνείς οργανισμούς που προορίζονται να εξισορροπήσουν την ηγεμονία των ΗΠΑ σε έναν μονοπολικό κόσμο, τους BRICS και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, στους οποίους ανήκουν τόσο το Πεκίνο όσο και το Νέο Δελχί.

Όλες αυτές οι εξελίξεις είναι κάπως εκπληκτικές και απροσδόκητες. Δείχνουν ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία μπορούν να συμμετάσχουν διπλωματικά, πως μπορεί να υπάρχει ελπίδα ότι η Ουκρανία θα εμπλακεί σε διπλωματία με τη Ρωσία και ότι η Κίνα μπορεί να είναι ικανή να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στη διπλωματία όσον αφορά την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής.

από freepen.gr