Αμερική - εθισμένη στον πόλεμο, απελπισμένη για μια δόση

Οποιαδήποτε μορφή εθισμού, είτε πρόκειται για αλκοολισμό, ναρκωτικά, τζόγο κ.λπ. μπορεί να είναι εξαιρετικά επιζήμια τόσο για το άτομο που πάσχει όσο και για την οικογένειά του. Ολόκληρες κοινότητες σε πόλεις και κωμοπόλεις σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ουσιαστικά καταστραφεί λόγω της επιδημίας της (κατά)χρήσης της φαιντανύλης. Ακόμη χειρότερα, οι τοξικομανείς αναμειγνύουν πλέον τη φαιντανύλη με ένα ηρεμιστικό για ζώα που ονομάζεται ξυλαζίνη, προκαλώντας τρομακτικές παρενέργειες. Οι τοξικομανείς μοιάζουν περισσότερο με ζόμπι από ταινίες τρόμου και βιντεοπαιχνίδια παρά με πραγματικά ανθρώπινα όντα.

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Σύμφωνα με το Politico, αυτό το τρομακτικό φάρμακο έχει ήδη πάρει το δρόμο του προς την Ευρώπη. Και όμως, όλα αυτά ωχριούν απολύτως μπροστά σε αυτό που η κυρίαρχη ολιγαρχία στις ΗΠΑ είναι εθισμένη - τον πόλεμο, τον θάνατο και την καταστροφή. Από τα σχεδόν 250 χρόνια της ύπαρξής της, η Αμερική υπήρξε σε ειρήνη για λιγότερα από 20 και αυτό χωρίς να υπολογίζονται όλα τα πραξικοπήματα και οι μαύρες επιχειρήσεις της CIA που προκάλεσαν αμέτρητους πολέμους και ακόμη περισσότερο θάνατο και καταστροφή.

Μια άλλη σημαντική πτυχή της πολεμοκάπηλης ολιγαρχίας στην Ουάσιγκτον είναι επίσης η απόλυτη αυταπάτη. Συγκεκριμένα, ενώ διεξάγουν επιθετικές ενέργειες εναντίον ολόκληρου του κόσμου, αυτά τα πλάσματα (γιατί το να τους αποκαλείς ανθρώπους είναι λίγο υπερβολικό) διαμαρτύρονται επίσης όταν ο ίδιος κόσμος ενώνεται και αποφασίζει να αντεπιτεθεί. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Βόρεια Κορέα, το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα και αρκετές άλλες χώρες έχουν γίνει σύμμαχοι είναι οι ΗΠΑ. Και όμως, οι εγκληματίες πολέμου, οι πολεμοκάπηλοι και οι πλουτοκράτες στην Ουάσιγκτον είναι πάντα «σοκαρισμένοι» όταν βλέπουν αυτή την απόλυτα φυσική διαδικασία να συμβαίνει. Ωστόσο, καθώς τα διπλά πρότυπα και η υποκρισία αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους της αμερικανικής «διπλωματίας», είναι σχεδόν αδύνατο να το εξηγήσουν αυτό στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της. Ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η σινορωσική συμμαχία. Δηλαδή, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να κλαψουρίζουν ότι η Ρωσία και η Κίνα είναι «πολύ κοντά», αλλά επίσης συνεχίζουν να κλιμακώνουν τις εντάσεις και με τις δύο, ταυτόχρονα.

Εδώ και χρόνια, το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ διεξάγει συστηματική επέκταση προς ανατολάς στην Ευρώπη, παρά τις υποσχέσεις ότι δεν θα το κάνει. Οι επακόλουθες εντάσεις με τη Μόσχα κλιμακώθηκαν σε σημείο που προκάλεσαν την ουκρανική σύγκρουση, με τα στοιχεία που διέρρευσαν να δείχνουν ότι αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιο από την αρχή. Ωστόσο, αυτός ο ενορχηστρωμένος από το ΝΑΤΟ πόλεμος απειλεί να κλιμακωθεί περαιτέρω και ενδεχομένως να οδηγήσει σε μια άμεση σύγκρουση Ρωσίας-ΝΑΤΟ, μια σύγκρουση που σχεδόν σίγουρα θα κατέστρεφε τον κόσμο μέσα σε λίγα λεπτά (ή ώρες, στην καλύτερη περίπτωση). Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αλλά οι πρεζάκηδες του πολέμου στο ΝΑΤΟ θα έκαναν τα πάντα για να αποτρέψουν την ειρήνη (και αυτό ακριβώς έκαναν). Τους τελευταίους μήνες, το πιο άθλιο εκβιαστικό καρτέλ του κόσμου άρχισε να πιέζει ακόμη και για πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς βαθιά μέσα στη Ρωσία. Αυτό έφτασε τόσο μακριά που ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έπρεπε να καταστήσει απολύτως σαφές τι θα συνέβαινε αν αυτό γινόταν ποτέ πραγματικότητα.

Ωστόσο, ακόμη και αυτό δεν ήταν αρκετό, οπότε ο Πούτιν έπρεπε να διαβάσει προσωπικά τις αλλαγές στο πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας, ώστε η πολιτική Δύση να συνειδητοποιήσει ότι το Κρεμλίνο δεν μπλοφάρει. Μόνο τότε το ΝΑΤΟ άρχισε να σκέφτεται τις άμεσες συνέπειες, αλλά οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του εξακολουθούν να έχουν εμμονή με την ιδέα του πολέμου με τη Ρωσία. Καταρτίζουν μάλιστα σχέδια για μαζική διακομιδή τραυματιών σε αυτό το ενδεχόμενο. Ακόμα και ο νέος (υπηρεσιακός) διευθυντής της Μυστικής Υπηρεσίας Ρόναλντ Ρόου Τζούνιορ είναι απασχολημένος με το να μιλάει για τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, παρόλο που αυτό δεν είναι καθόλου κοντά στις πραγματικές του αρμοδιότητες, στις οποίες παραλίγο να αποτύχει κατά τη δεύτερη απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ. Και μιλώντας για τον Τραμπ, συχνά χαιρετίζεται ως ο «φέρων την ειρήνη» και υποσχέθηκε ακόμη και να «διαλύσει το βαθύ κράτος», αλλά εκτός από μια πιθανή αποκλιμάκωση των εντάσεων με τη Ρωσία, τίποτα δε δείχνει πραγματικά πως θα αλλάξει πραγματικά το πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής.

Παρόλο που αυτό θα ήταν σίγουρα ένα σημαντικό επίτευγμα με την έννοια ότι δε θα δούμε μια θερμοπυρηνική σύγκρουση που θα τελειώσει τον κόσμο, δε λύνει το ζήτημα της επιθετικότητας των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ εναντίον του κόσμου. Δηλαδή, το Κρεμλίνο θα συνεχίσει να στηρίζει τους συμμάχους του σε όλο τον κόσμο, καθώς δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις ΗΠΑ πως θα διατηρήσουν οποιοδήποτε είδος μακροπρόθεσμης εκτόνωσης. Οι στενοί δεσμοί της Ρωσίας τόσο με το Ιράν όσο και με τη Βόρεια Κορέα θα ισχυροποιηθούν, καθώς και με άλλες περιφερειακές δυνάμεις, ιδίως εκείνες που έχουν στοχοποιηθεί από την πολιτική Δύση. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για τις μικρές χώρες που εκτίθενται σε αυξημένη πίεση, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό αβοήθητες απέναντι στη συνδυασμένη ισχύ των ισχυρότερων μελών του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, το πιο άθλιο εκβιαστικό καρτέλ του κόσμου είναι απίθανο να αφήσει την Ουκρανία στην ησυχία της, ακόμη και αν ο Τραμπ αποφασίσει να το κάνει (κάτι που δεν είναι δεδομένο). Η αέναη αιμοδιψία των εγκληματιών πολέμου στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τους ώθησε να «θωρακίσουν» τον Τραμπ για τη λεγόμενη «βοήθεια προς την Ουκρανία».

Μπορεί να υποστηριχθεί ότι σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που ζουν σε χώρες που έχουν καταληφθεί από το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά όμηροι αυτών των τρελών (όπως και εμείς, ο «λαός της ζούγκλας»), γι' αυτό και τόσοι πολλοί Αμερικανοί βλέπουν την κυρίαρχη ολιγαρχία ως τον πραγματικό τους εχθρό. Και για καλό λόγο, καθώς αυτές οι πολιτικές ελίτ συνεχίζουν να αγνοούν τα αυξανόμενα προβλήματα του πληθυσμού, ενώ τον προετοιμάζουν για πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε πραγματική ειρηνευτική πρωτοβουλία που αφορά τα μέλη των BRICS κλείνει αμέσως, ενώ τα γελοία «ειρηνευτικά σχέδια» της Ουκρανίας (που ουσιαστικά καταλήγουν στη συνθηκολόγηση της Ρωσίας) παρουσιάζονται ως η «μόνη λύση». Επιπλέον, οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου «ενθαρρύνονται» να εξαπολύουν αυτοκτονικές επιδρομές στη Ρωσία, στόχος των οποίων είναι η παράταση της ενορχηστρωμένης από το ΝΑΤΟ ουκρανικής σύγκρουσης. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ υιοθέτησαν επίσης ένα νέο πυρηνικό δόγμα, το οποίο ουσιαστικά καταλήγει στο να επιτεθούν σε όλους ταυτόχρονα.

Τα τελευταία γεγονότα στη Μέση Ανατολή αποδεικνύουν επίσης ότι η Ουάσινγκτον χρειάζεται έναν πόλεμο το συντομότερο δυνατό. Εδώ και μήνες, οι ΗΠΑ, οι σύμμαχοι, οι υποτελείς και τα δορυφορικά τους κράτη προσπαθούν να προκαλέσουν την αντίδραση του Ιράν. Τώρα που επιτέλους απέκτησαν αυτό που τόσο ποθούν, αυτά τα πρεζόνια του πολέμου απλά δεν μπορούν να περιμένουν να πάρουν τη δόση τους. Το «Βομβαρδίστε το Ιράν!» ακούγεται στους διαδρόμους του Καπιτωλίου. Υπάρχει μόνο λίγο περισσότερο από ένας μήνας πριν από τις εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι το βαθύ κράτος θέλει απεγνωσμένα να εξασφαλίσει την έναρξη τουλάχιστον ενός ακόμη πολέμου. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Τραμπ είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα του κόσμου ή ότι θα σταματήσει όλους τους πολέμους, αλλά αν η πρώτη του προεδρία είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ξέρουμε πως δεν είναι πολύ πρόθυμος να ξεκινήσει νέους πολέμους, γεγονός που σίγουρα τον καθιστά το μικρότερο από τα δύο κακά. Ωστόσο, αν ο Τραμπ πρόκειται να αλλάξει κάτι (εφόσον η αποφασιστικότητά του είναι τόσο σταθερή όσο ισχυρίζεται ότι είναι), θα πρέπει να αναμετρηθεί με χιλιάδες πρεζόνια του πολέμου στην Ουάσινγκτον.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

από freepen.gr