Το μεγάλο ΟΧΙ στο ξεπούλημα της Ελλάδας

Του Γιάννη Μυλόπουλου *

Το 1940, όταν ο μεγάλος κίνδυνος ήταν ο επεκτατισμός του Ιταλο-Γερμανικού άξονα των φασιστών του Μουσολίνι και των Ναζιστών του Χίτλερ, οι Έλληνες αντέταξαν στην υποδούλωση της πατρίδας το ιστορικό ΟΧΙ.

Και πολέμησαν και αντιστάθηκαν και αγωνίστηκαν απέναντι στον εξωτερικό κίνδυνο.

Σήμερα που ο κίνδυνος είναι εσωτερικός και που η Ελλάδα υφίσταται τη μεγαλύτερη και πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου που συνέβη ποτέ υπέρ μιας μικρής ολιγαρχίας νέων αφεντικών, στη χώρα επικρατεί απόλυτη σιγή.

Ουδείς μιλά για το ξεπούλημα της Ελλάδας σε ένα ολιγοπώλιο ιδιωτικών συμφερόντων. Ουδείς μιλά που η ιδιοκτησία της χώρας περνά σε λίγα, μετρημένα στα δάχτυλα, χέρια προς εκμετάλλευση και προς πλουτισμό.

Ουδείς αντιστέκεται στην ιδιωτικοποίηση, στην εκχώρηση, δηλαδή, σε μια ελίτ λίγων μεγάλων επιχειρήσεων, του δημόσιου πλούτου της χώρας.

Πίσω από τον όρο αποκρατικοποιήσεις κρύβεται σήμερα το μεγαλύτερο ξεπούλημα δημόσιου πλούτου που έχει συμβεί ποτέ.

Δάση, ακτές, οικοσυστήματα και βουνοκορφές, κοινά αγαθά που ανήκουν σε όλους ακριβώς για να παρέχουν ίσες ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας, παραδίδονται σήμερα σε λίγα οικονομικά συμφέροντα με σκοπό την εκμετάλλευση και την κερδοφορία.

Και δεν μιλά κανείς.

Ούτε κανείς αντιστέκεται στην ιδιωτικοποίηση, στην εκχώρηση, δηλαδή, σε ιδιωτικά συμφέροντα προς οικονομική εκμετάλλευση, των δημόσιων αγαθών της Υγείας και της Παιδείας.

Όταν σε λίγα χρόνια το ΕΣΥ θα έχει πλήρως ιδιωτικοποιηθεί και θα απολαμβάνουν τα αγαθά της νοσοκομειακής φροντίδας και την περιποίηση της ιατρικής επιστήμης μόνον οι πλούσιοι, μόνον όσοι, δηλαδή, θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στα ακριβά νοσήλεια και στις πανάκριβες ιατρικές θεραπείες, τότε θα είναι πολύ αργά για την όποια διαμαρτυρία και αντίδραση.

Γιατί τότε, η μετάβαση σε μια κοινωνία άδικη σε βάρος των αδύναμων οικονομικά, θα έχει επιτελεστεί.

Όπως και όταν σε λίγα χρόνια θα μπορούν να σπουδάζουν στα καλά σχολεία και στα καλά πανεπιστήμια μόνο τα παιδιά των πλουσίων, μόνο τα παιδιά εκείνων, δηλαδή, που θα μπορούν να πληρώσουν τα δυσβάστακτα δίδακτρα, τότε το παιχνίδι της μετάβασης σε μια ταξική κοινωνία, σε μια κοινωνία που το παιδί του γιατρού θα γίνεται γιατρός, ενώ το παιδί του εργάτη δεν θα μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα του, θα έχει οριστικά κριθεί.

Κι ακόμη, κανείς δεν διαμαρτύρεται σήμερα όταν υπηρεσίες δημόσιου συμφέροντος, όπως είναι η ενέργεια και οι μεταφορές, που προορίζονται για να εξυπηρετούν τους πολίτες και να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον, εκχωρούνται σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να γίνει η χώρα της ανασφάλειας στις μεταφορές, με πολύνεκρα δυστυχήματα, όπως αυτό στα Τέμπη. Για τα οποία δεν ευθύνονται οι διοικούντες τους σιδηροδρόμους, αλλά μεμονωμένοι σταθμάρχες. Που οι ίδιοι οι διοικούντες, όμως, διόρισαν σε αυτές τις θέσεις.

Κι ακόμη, αποτέλεσμα της ακραίας ιδιωτικοποίησης που συμβαίνει σήμερα στον χώρο της ενέργειας, είναι η φτωχή Ελλάδα με τους μικρότερους μισθούς και με τη μικρότερη αγοραστική δύναμη, να γίνει σε λίγα χρόνια οριστικά η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη. Με το ρεύμα να κοστίζει εδώ 3 και 4 φορές περισσότερο από ό,τι στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Επειδή εκεί η ενεργειακή αγορά ρυθμίζεται από το δημόσιο, ενώ εδώ από τα ενεργειακά ολιγοπώλια που σήμερα οικοδομούνται.

Η Ελλάδα περνά στα χέρια μιας ολιγαρχίας του πλούτου.

Ιδιοκτήτες στη χώρα τους δεν θα είναι πια οι πολίτες, απολαμβάνοντας ίσες ευκαιρίες για την οικονομική τους ανάπτυξη και την κοινωνική τους ευημερία.

Ιδιοκτήτης της χώρας στο εξής θα είναι μια ομάδα ευνοούμενων από το καθεστώς μεγάλων επιχειρήσεων, που θα διαχειρίζονται τον πλούτο της όχι για το κοινό καλό, αλλά για το δικό τους συμφέρον.

Θα πουληθούν τα πάντα. Από τη φύση και τα κοινά αγαθά, απαραίτητη προϋπόθεση για την προοπτική της Βιώσιμης Ανάπτυξης, στην οποία υποκριτικά ομνύουν οι κυβερνώντες.

Μέχρι τον δημόσιο πλούτο και τις δημόσιες υπηρεσίες. Που περνούν στα χέρια μιας μικρής ολιγαρχίας που θα καταδυναστεύει στο εξής τους Έλληνες με αποφάσεις που θα υπηρετούν την κερδοφορία των λίγων και όχι το συμφέρον των πολλών.

►Η Γερμανία ξαναγράφει την Ιστορία – Θα ξεχάσουμε τα ναζιστικά εγκλήματα;

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Μαζί με τον δημόσιο πλούτο της χώρας, όμως, χάνεται και η ύπαιθρος που ερημοποιείται.

Τα δάση και οι βουνοκορφές, όπως και οι εύφορες και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, εκχωρούνται στο ολιγοπώλιο των ενεργειακών επιχειρήσεων που σε λίγο θα ελέγχουν το σύνολο της παραγωγής και της διάθεσης της ενέργειας στη χώρα.

Σε λίγα χρόνια, εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα θα φυτρώνουν μόνο βιομηχανικού μεγέθους ανεμογεννήτριες και θα απλώνονται βιομηχανικής έκτασης μεταλλικά φωτοβολταϊκά πάρκα.

Η Ελλάδα πεθαίνει χάριν συμφερόντων.

Και ουδείς αντιστέκεται.

Το δόγμα της άρχουσας τάξης «Διαίρει και βασίλευε» κυριαρχεί παντού.

Η αντιπολίτευση κατακερματισμένη δεν μπορεί να ανασυνταχθεί.

Οι Δούρειοι Ίπποι της πλουτοκρατίας έχουν εισδύσει σε ό,τι θα μπορούσε να ήταν το αντίπαλο δέος της μετάβασης της χώρας στην ιδιοκτησία των νέων αφεντικών.

Αν υπάρχει ένας λόγος σήμερα για να ξαναπούμε το μεγάλο ΟΧΙ, αυτός είναι η αντίστασή μας απέναντι στην παρακμή που φέρνει η εκποίηση του πλούτου της χώρας μας.

Οι αλλαγές που συμβαίνουν σήμερα είναι μη αντιστρεπτές. Αν η Ελλάδα ξεπουληθεί, αυτό θα είναι πολύ δύσκολο μετά να αντιστραφεί.

Η ολιγαρχία των νέων αφεντικών θα εκμεταλλευτεί ό,τι μπορεί να εκμεταλλευτεί και στη συνέχεια θα φύγει, αφήνοντας πίσω της συντρίμμια και καμένη γη.

Πηγή: tvxs.gr

από dromosanoixtos.gr