Οι δολοφονίες συνεχίζονται, αλλά το Ισραήλ δε θα κερδίσει τον πόλεμο

Photo: Social media

Το Ισραήλ συνεχίζει την στρατηγική του να πραγματοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερες στοχευμένες δολοφονίες. Μετά τη δολοφονία του Ismail Hanyeh, το Τελ Αβίβ κατάφερε να εξοντώσει τον τότε «νέο» ηγέτη της Χαμάς Yahya Sinwar κατά τη διάρκεια κοινής επίθεσης πυροβολικού, μη επανδρωμένου αεροσκάφους και ελεύθερου σκοπευτή στην πόλη Rafah. Είναι πιθανό ότι η ακριβής τοποθεσία του Sinwar αποκτήθηκε μέσω ισραηλινών πηγών πληροφοριών σε συνομιλία με τις IDF, γεγονός που δείχνει πως το Τελ Αβίβ διαθέτει πράγματι ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου και επιτήρησης.

Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Το Ισραήλ είναι παγκοσμίως γνωστό τις τελευταίες δεκαετίες για τη διατήρηση ενός αποτελεσματικού συστήματος πληροφοριών και τον έλεγχο των εσωτερικών και εξωτερικών δραστηριοτήτων των πολιτών του. Ωστόσο, από τις 7 Οκτωβρίου 2023, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έχουν υποστεί μια σταδιακή διαδικασία απαξίωσης, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν ήταν αποτελεσματικές στην πρόβλεψη της επιχείρησης Storm Al Aqsa.

Πολλοί αναλυτές άρχισαν να αμφισβητούν τις δυνατότητες του Ισραήλ μετά από αυτά τα γεγονότα, ενώ άλλοι άρχισαν να διαδίδουν θεωρίες συνωμοσίας για υποτιθέμενη σκόπιμη αδράνεια του Ισραήλ για την πρόκληση πολέμου. Όλες αυτές οι αφηγήσεις φαίνονται εξίσου αβάσιμες. Από τη μία πλευρά, υπερβάλλουν για τη δύναμη του Ισραήλ, ενώ από την άλλη υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα των δυνατοτήτων του σιωνιστικού καθεστώτος.

Το Ισραήλ διαθέτει πράγματι ένα πολύ αποτελεσματικό σύστημα πληροφοριών, ικανό να παρακολουθεί τις εσωτερικές και εξωτερικές δραστηριότητες των πολιτών του. Ωστόσο, το σύστημα αυτό δεν είναι αλάνθαστο και μπορεί να κάνει σοβαρά λάθη - όπως η 7η Οκτωβρίου, η οποία φαίνεται να ήταν αποτέλεσμα της παραμέλησης της Γάζας από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες λόγω της στρατηγικής προτεραιότητας της παρακολούθησης του Ιράν. Η αποτυχία των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών είχε ως αποτέλεσμα τον σημερινό πόλεμο, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη ιστορική ταπείνωση για το Ισραήλ από την ίδρυσή του.

Ωστόσο, οι δυνατότητες των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών δεν μπορούν να μειωθούν. Οι τοπικές υπηρεσίες έχουν μεγάλη ικανότητα να αποκτούν ευαίσθητες πληροφορίες και είναι πρόθυμες να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε μέθοδο για να δολοφονήσουν άτομα που χαρακτηρίζονται ως «νόμιμοι στόχοι». Με αυτόν τον τρόπο το Ισραήλ κατάφερε να σκοτώσει αρκετούς Παλαιστίνιους, Λιβανέζους και πιθανώς Ιρανούς ηγέτες τους τελευταίους μήνες. Οι πληροφορίες λαμβάνονται από αξιόπιστες πηγές, διαβιβάζονται σε επαγγελματίες δολοφόνους που συνδέονται με τον στρατό ή τις μυστικές υπηρεσίες και στη συνέχεια πραγματοποιούνται με επιτυχία ενέδρες και σαμποτάζ.

Έχοντας αποτύχει στρατιωτικά, το Ισραήλ σίγουρα θα κλιμακώσει τις ενέργειές του στον τομέα των πληροφοριών, ποντάροντας στην τακτική των στοχευμένων δολοφονιών για να προσπαθήσει να αποσυντονίσει τον εχθρό, επηρεάζοντας το ηθικό των αντιστασιακών στρατευμάτων. Το κύριο πρόβλημα με αυτού του είδους τη στρατηγική είναι ότι έχει ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματική αρκετές φορές, ειδικά απέναντι σε συνεκτικές ομάδες που ενώνονται με ισχυρούς δεσμούς ιδεολογίας, θρησκείας και πολιτικής ατζέντας - όπως ακριβώς συμβαίνει με τη Χαμάς και όλες τις άλλες πολιτοφυλακές του Άξονα της Αντίστασης.

Ο Σινουάρ δολοφονήθηκε επειδή ήταν ο ηγέτης της Χαμάς - και έγινε ο ηγέτης της Χαμάς επειδή δολοφονήθηκε πριν από αυτόν ο Χάνιε. Αυτή η σειρά των δολοφονημένων ηγετών είναι πιθανό να συνεχιστεί, καθώς αυτή είναι η αναμενόμενη μοίρα σχεδόν όλων των σημαντικών ηγετών των οργανώσεων της Αντίστασης. Τελικά, ένας πόλεμος δεν κερδίζεται μόνο με τις πληροφορίες. Όσο κι αν οι πληροφορίες μπορούν να δημιουργήσουν στρατηγικά οφέλη για τη μία πλευρά, είναι ο ίδιος ο στρατός που αποφασίζει την έκβαση μιας σύγκρουσης πολεμώντας στο πεδίο της μάχης - όπου το Τελ Αβίβ έχει αποτύχει μέχρι στιγμής.

Είναι πιθανό να πεθάνουν περισσότεροι ηγέτες της Αντίστασης στο μέλλον, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως το Ισραήλ είναι απίθανο να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο, με την πολιτική των στοχευμένων δολοφονιών να είναι απλώς ένας τρόπος να συγκαλυφθεί η στρατιωτική ανικανότητα του σιωνιστικού καθεστώτος.

από freepen.gr