 |
| Photo: commons.wikimedia.org by Vyacheslav Argenberg, https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ Damascus, Syria, Panorama |
Lyuba Lulko - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Μπορούμε να αντλήσουμε δύο διδάγματα από τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία. Το πρώτο, για να παραφράσουμε ένα κλασικό παράδειγμα, είναι ότι κάθε κράτος αξίζει κάτι μόνο όταν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Η Ρωσία έπρεπε συχνά να το κάνει αυτό σε μια κατάσταση ένας εναντίον όλων, καθώς η Ρωσία ενοποιούσε άλλα έθνη γύρω της. Θα ήταν λογικό να το περιμένουμε αυτό από τη Συρία, αλλά οι Αλαουίτες, όπως αποδείχθηκε, δεν αντιπροσωπεύουν τον πυρήνα του συριακού έθνους. Κάθε μία από τις 150 φυλές στη Συρία σχημάτισε τελικά τον δικό της «στρατό» που χρηματοδοτήθηκε από τον αφέντη της. Όπως συνηθίζεται στην Ανατολή, κάθε αρχηγός φυλής ήθελε να γίνει ο κύριος.
Το δεύτερο μάθημα είναι πως πρέπει να βοηθά κανείς μόνο τους ισχυρούς. Η Ρωσία πόνταρε στον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και στους Αλαουίτες, αλλά δεν το εκμεταλλεύτηκε καθόλου. Η ΕΣΣΔ είχε κάνει ένα παρόμοιο λάθος στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980. Το Αφγανιστάν είναι ισχυρό σήμερα, το ίδιο και η Βόρεια Κορέα. Ο Άσαντ αποδείχθηκε αδύναμος επειδή στηρίχθηκε σε εξωτερική βοήθεια από ξένες χώρες (Ιράν και Ρωσία), εξέθρεψε τη διαφθορά και κατέστρεψε τον στρατό.
Σήμερα, που δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να σταθεροποιηθεί η κρίση στη Συρία, η χώρα πιθανότατα θα διαμελιστεί σε διάφορα κράτη. Ποιες δυνάμεις θα κερδίσουν και ποιες θα χάσουν;
Το Ιράν και η Ρωσία ως οι μεγαλύτεροι χαμένοι του συριακού πολέμου
Το Ιράν θα είναι ο κύριος χαμένος. Η Τεχεράνη θα χάσει ένα χερσαίο διάδρομο προς το Λίβανο, προς τη Χεζμπολάχ, πράγμα που σημαίνει ότι το Ισραήλ θα γίνει μόνο ισχυρότερο. Ένας φιλοδυτικός πρόεδρος ήρθε πρόσφατα στην εξουσία στο Ιράν, ο προηγούμενος πιθανότατα σκοτώθηκε. Αναδύεται μια θεωρία συνωμοσίας που υποδηλώνει πως πρόκειται για κρίκους στην ίδια αλυσίδα - ένα αμερικανοϊσραηλινό σχέδιο για την αποδυνάμωση του Ιράν και της Ρωσίας.
Η Ρωσία είναι ο χαμένος νούμερο 2. Η Μόσχα έχει χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Η Ρωσία θα έπρεπε να είχε αποτελειώσει τους τρομοκράτες, αλλά αντ' αυτού τους πήγε στο Ιντλίμπ, όταν η PMC Wagner ήταν ισχυρή και ικανή.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Η Ρωσία ήταν ηθικά αδύναμη την περίοδο 2012-2020. Αρκεί να θυμηθούμε πόσο καιρό χρειάστηκε η Ρωσία για να προετοιμάσει το πρώτο πυραυλικό χτύπημα Kalibr κατά των τρομοκρατών στη Συρία. Η πυραυλική επίθεση από τα νερά της Κασπίας παρουσιάστηκε ως μια σούπερ νίκη έναντι των ΗΠΑ και των προσπαθειών καταδίκης του καθεστώτος Άσαντ. Σήμερα, που ο Άσαντ δεν είναι πλέον ένας «χασάπης», αλλά ένα πρόσωπο που επανέφερε τη Συρία στον Σύνδεσμο Αραβικών Κρατών, η Ρωσία έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πλήγμα στη φήμη της.
Η Συρία αποτελούσε το κέντρο της γεωστρατηγικής αντιπαράθεσης που τώρα έχει μετατοπιστεί στην Ουκρανία. Η Μόσχα θα χάσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή. Στη χειρότερη περίπτωση θα χαθεί και η βάση στην Ταρτούς, αλλά αυτό δεν είναι τραγωδία. Πρέπει να αναζητήσει κανείς ισχυρούς συμμάχους σε άλλα μέρη, κατά προτίμηση πιο κοντά στα σύνορα των ΗΠΑ. Οι επίγειες στρατιωτικές βάσεις δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εποχή των υπερηχητικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Πύρρειος νίκη της Τουρκίας
Η Τουρκία, η οποία φέρεται να χειραγωγεί τους υποκινούμενους πληρεξουσίους της στη Συρία, φαίνεται να είναι η κύρια ωφελημένη. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν δήλωσε νωρίτερα πως στόχος της επίθεσης των ανταρτών είναι να κατακτήσουν «την Ιντλίμπ, τη Χάμα, τη Χομς και, φυσικά, τη Δαμασκό».
Ωστόσο, η Τουρκία θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα άκρως αρνητικό επακόλουθο της συριακής κρίσης. Η κατάρρευση της Συρίας και η άφιξη των ισλαμιστών στα χριστιανικά εδάφη θα εκτοπίσει χιλιάδες και χιλιάδες Σύριους, οι οποίοι θα καταφύγουν στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας, όπως και πριν. Το πιο σημαντικό είναι πως οι Κούρδοι θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν χρειάζεται πλέον να είναι μέρος της Συρίας, όπως ήθελε η Δαμασκός και η Μόσχα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ προσκάλεσε τον ηγέτη των κουρδικών Μονάδων Λαϊκής Αυτοάμυνας, Μαζλούμ Κομπάνι, στην τελετή ορκωμοσίας του στην Ουάσινγκτον. Αυτό υποδηλώνει ότι οι Κούρδοι έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Κουρδιστάν, πράγμα που σημαίνει την αποδυνάμωση της Τουρκίας λόγω του κουρδικού παράγοντα και την επικείμενη κατάρρευσή της.
Οι Αμερικανοί έχουν την ευκαιρία να ελέγξουν την Τουρκία μέσω των Κούρδων και οι πλούσιες σε πετρέλαιο περιοχές της Συρίας θα παραμείνουν δικές τους. Σήμερα, οι ΗΠΑ μπορούν να πανηγυρίσουν. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ωραιοποιούν τους ισλαμιστές όσο καλύτερα μπορούν, αλλά ο θρίαμβος δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ. Η κατάρρευση της Τουρκίας θα προκαλέσει μια κρίσιμη κατάσταση στο ΝΑΤΟ, ενώ εκατομμύρια πρόσφυγες -Τούρκοι και Κούρδοι- θα βασανίζουν την Ευρώπη.
από freepen.gr
0 Σχόλια
Tο kozanara.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.