 |
| pixabay / Chickenonline |
John Kennedy - mises.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η γρήγορη νίκη της HTS φαίνεται ξαφνική σε πολλούς στη Δύση. Τα γεγονότα του παρελθόντος είχαν σηματοδοτήσει πως ο Άσαντ είχε σχεδόν κερδίσει τον εμφύλιο πόλεμο: είχαν ανακτήσει την ιδιότητα του μέλους του Αραβικού Συνδέσμου το 2023 και τα τελευταία προπύργια των SDF είχαν ανακαταληφθεί. Δύο σημαντικά ερωτήματα εμφανίζονται στην ανάλυση της κατάστασης στη Συρία: Ποιος υποστήριξε την HTS στην ταχεία νίκη κατά του Άσαντ; Τι θα συμβεί στη Συρία ως χώρα τώρα που ανατράπηκε η εικοσιτετράχρονη κυβέρνησή της; Τα γεγονότα του παρελθόντος τόσο στη Συρία όσο και αλλού μπορούν να βοηθήσουν στην απάντηση αυτών των ερωτημάτων.
Το συριακό χάος
Ο ευρύτερος στόχος στη Συρία είναι να πληγεί η ιρανική επιρροή στην περιοχή με την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ, όπως δήλωσε ο Gideon Rachman: «Εκείνοι που παίρνουν πολύ σοβαρά την ιρανική απειλή υποστηρίζουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να δοθεί ένα χτύπημα στην Τεχεράνη είναι να ανατραπεί ο περιφερειακός σύμμαχός της - το καθεστώς Άσαντ στη Δαμασκό». Για να γίνει αυτό, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και οι υπηρεσίες της έχουν χρηματοδοτήσει ομάδες ανταρτών στη Συρία με την ελπίδα πως κάποια από αυτές θα ανατρέψει τελικά τον Άσαντ. Αλλά οι αντάρτες στη Συρία έχουν όλοι διαφορετικούς στόχους, ιδεολογίες και χρηματοδότες. Το 2013, πιστεύεται ότι υπήρχαν 1000 ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης στη Συρία. Αυτό δεν εμπόδισε ανθρώπους όπως η Χίλαρι Κλίντον και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να στέλνουν υποστήριξη σε ομάδες ανταρτών, ακόμη και αν οι ομάδες αυτές ήταν συνδεδεμένες με την Αλ Κάιντα. Η Κλίντον δήλωσε:
Γνωρίζουμε ότι ο [ηγέτης της Αλ Κάιντα, Ayman al-] Zawahiri υποστηρίζει την αντιπολίτευση στη Συρία. Υποστηρίζουμε την Αλ Κάιντα στη Συρία; Η Χαμάς υποστηρίζει τώρα την αντιπολίτευση. Υποστηρίζουμε τη Χαμάς στη Συρία;
Παρά τη γνώση αυτή, η υποστήριξη των επαναστατικών ομάδων δεν είχε εξαφανιστεί. Σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του σημερινού συμβούλου εθνικής ασφάλειας Jake Sullivan προς την τότε υπουργό Εξωτερικών Clinton, αναφερόταν ότι «η Αλ Κάιντα είναι φίλη μας στη Συρία». Άλλες ομάδες ανταρτών, όπως ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, υπό τον στρατηγό Idris, έχουν κατηγορηθεί πως συνεργάζονται με την Αλ Κάιντα, αλλά παρ' όλα αυτά δέχθηκαν την επίσκεψη του Τζον Μακέιν και ζήτησαν «όπλα και άλλη στρατιωτική βοήθεια». Άλλοι «μετριοπαθείς» αντάρτες που επιδιώκουν τη «δημοκρατία» στη Συρία, όπως η Ταξιαρχία της Βόρειας Καταιγίδας, έχουν επιδοθεί σε απαγωγές αμάχων για λύτρα, ή η συνδεόμενη με την Αλ Κάιντα αντάρτικη ομάδα Αλ Νούσρα, η οποία έδειξε έναν από τους στρατιωτικούς διοικητές της, τον Αμπού Σακάρ, να τρώει μια ανθρώπινη καρδιά.
Αλλά ο μεγαλύτερος παίκτης στο παιχνίδι στη μάχη κατά του Μπασάρ αλ Άσαντ ήταν οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις -μια κουρδική ομάδα υπό την ηγεσία της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG. Με την υποστήριξη του προέδρου Ομπάμα, ενός πεπεισμένου προέδρου Τραμπ και ενός μαραζωμένου προέδρου Μπάιντεν, οι Κούρδοι έχουν βρει την κυριαρχία στη βορειοανατολική Συρία. Αρκετά βολικά, ένα μεγάλο μέρος των συριακών πετρελαιοπηγών και διυλιστηρίων βρίσκεται σε αυτό το τμήμα της χώρας. Έτσι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατάφερε να πείσει τον πρόεδρο Τραμπ να παραμείνει στη Συρία. Ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ δήλωσε:
Νομίζω ότι το Υπουργείο Άμυνας και το [Υπουργείο Εξωτερικών] μπορούν τώρα να προβάλουν το επιχείρημα στον [Πρόεδρο Ντόναλντ] Τραμπ pπως πρέπει να παραμείνουμε και να διασφαλίσουμε ότι το πετρέλαιο θα ρέει, αλλιώς η αμερικανική εταιρεία θα χάσει όλη την επένδυσή της. Επομένως, είναι ένα δώρο για εκείνους που θέλουν να παραμείνουμε στη Συρία.
Εξαιτίας αυτού, η συριακή παραγωγή πετρελαίου έχει μειωθεί κατά 90% - από 353.000 bpd το 2011 σε 24.000 bpd το 2018. Η Συρία βασίζεται πλέον στην παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, όπως ελαιόλαδο, βαμβάκι, ξηροί καρποί και σπόροι. Οι Κούρδοι -με τη νεοαποκτηθείσα διακυβέρνησή τους- είχαν αυξανόμενες εχθροπραξίες με τις ντόπιες αραβικές φυλές:
Ορισμένες αραβικές φυλές στην περιοχή Ντέιρ Εζόρ, με τις οποίες συνεργάστηκαν στον αγώνα κατά του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) τα τελευταία χρόνια, εξεγέρθηκαν εναντίον τους τους τελευταίους μήνες λόγω ισχυρισμών για διακρίσεις και ανεπαρκές μερίδιο από τα έσοδα του πετρελαίου.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν ο μόνος παράγοντας που περίμενε να δει τον Άσαντ να ανατρέπεται. Και το Ισραήλ έχει θέσει ως πολιτική του την ανατροπή του Άσαντ. Οι Times of Israel ξεκαθάρισαν μάλιστα τον Απρίλιο του 2024 ότι «οι Ισραηλινοί προειδοποίησαν ξεκάθαρα τον Άσαντ πως αν η Συρία χρησιμοποιηθεί εναντίον τους, θα καταστρέψουν το καθεστώς του». Ο απώτερος στόχος τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και του Ισραήλ τόσο στη Συρία όσο και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή είναι η αποσταθεροποίηση. Αυτό παραπέμπει στις ημέρες του Χένρι Κίσινγκερ, όταν ασχολήθηκε με τον πατέρα του Μπασάρ αλ-Άσαντ, Χαφέζ αλ-Άσαντ, για την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο HyperNormalisation του Adam Curtis, η πολιτική του Κίσινγκερ εκτέθηκε:
Ο Κίσινγκερ πίστευε ότι η ενίσχυση των Αράβων θα αποσταθεροποιούσε την ισορροπία ισχύος του. Έτσι, έβαλε στόχο να κάνει το ακριβώς αντίθετο, να διασπάσει την ισχύ των αραβικών χωρών, διαιρώντας τις και σπάζοντας τις συμμαχίες τους, ώστε να κρατούν η μία την άλλη υπό έλεγχο.
Σε σύγκριση με τι;
Παρά τα εγκλήματα του Μπασάρ αλ Άσαντ, είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στα προβλήματα της Συρίας. Όταν αναλύουν τον Άσαντ, οι άνθρωποι πρέπει να θέτουν στον εαυτό τους το κοινό ερώτημα για το οποίο είναι γνωστοί οι οικονομολόγοι: σε σύγκριση με τι; Ας μην ξεχνάμε πώς ήταν το Ιράκ μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003. Ένας Ιρακινός με το όνομα Kadom al-Jabouri πήρε την βαριοπούλα του για να βοηθήσει στην ανατροπή του αγάλματος του Σαντάμ Χουσεΐν, καθώς τα αμερικανικά στρατεύματα εισέρχονταν στην πόλη. Μια δεκαετία αργότερα, λέει γιατί το μετάνιωσε: «Τότε είχαμε μόνο ένα δικτάτορα. Τώρα έχουμε εκατοντάδες». Το Ιράκ σήμερα υποφέρει από την τυπική αστάθεια που παράγουν οι χώρες που δεν είναι συνηθισμένες στον κοινοβουλευτισμό. Το 2022, διαδηλωτές εισέβαλαν στο ιρακινό κοινοβούλιο για να υποστηρίξουν έναν κληρικό ονόματι αλ Σαντρ.
Σήμερα, πολλοί Ιρακινοί αισθάνονται ότι δεν έχουν κυριαρχία μέσα στο ίδιο τους το έθνος, καθώς οι πολιτικοί τους είναι είτε αμερικανικές είτε ιρανικές μαριονέτες. Η Λιβύη, επίσης, μετά τον Καντάφι, βίωσε μια αναβίωση της δουλείας των δουλοπάροικων, όπου ένας άνθρωπος αγοράστηκε για 400 δολάρια σε μια δημοπρασία. Όπως η Ρωσία κατά τη δεκαετία του 1990, οι άνθρωποι σε έθνη που είναι διεφθαρμένα και αποσταθεροποιημένα θα καταλήξουν στο συμπέρασμα πως ο νόμος, η τάξη και η σταθερότητα είναι πολύ πιο ελκυστικά από μια αποτυχημένη δημοκρατία ή αόριστες ιδέες ελευθερίας. Τώρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να πλησιάζει στο τέλος του, όπως παραδέχτηκε ο πρόεδρος Ζελένσκι, ο Πούτιν μπορεί να έρθει σε βοήθεια του προέδρου Άσαντ, αλλά μέχρι τότε ο λαός της Συρίας θα συνεχίσει να ζει ανάμεσα στον τρόμο και τις εσωτερικές μάχες της HTS.
από freepen.gr
0 Σχόλια
Tο kozanara.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.