Λίγο μετά από τον ενταφιασμό του τ. Πρωθυπουργού Κων. Σημίτη- Κων. Φράγκος

Του Κων. Φράγκου

Είσουν καλός, κι είσουν γλυκός, κι είχες τις χάρες όλες

όλα τα χάδια τ’ ουρανού, του κήπου όλες τις βιόλες.

Είχες τα μάτια σκοτεινά σφιγμένο το σαγόνι

κι είσουν στην τόλμη σου γλυκός, ταύρος μαζί κι αηδόνι.

Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος)

  • Την ημέρα της κηδείας του αείμνηστου τ. Πρωθυπουργού δημοσιεύθηκε στο militaire.gr ένα μικρό σχόλιό μου για τον απελθόντα. Εξέφρασα την άποψη ότι του φερέτρου όντος ατάφου δεν επιτρεπόταν ούτε θυμιάματα, ούτε ηρωποιήσεις, ούτε επευφημίες, ούτε αποδοκιμασίες. Η ιστορία έχει αρχίσει, ήδη, να κρίνει τον απελθόντα.
  • Δυστυχώς όμως κυριάρχησε η μονομέρεια και οι κάλπικες εκδηλώσεις τιμής που δεν ταίριαζαν σε ένα, όντως, σεμνό πολιτικό, που ήταν εκτός πραγματικότητος. Έτρεξαν, ακόμη κροκοδείλια δάκρυα από παλιούς τζογαδόρους αεριτζήδες του εκσυγχρονισμού όχι μόνον του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ. Οι δεξιές πένες σήκωσαν ψηλά τον αμανέ – θρήνο. Τον ονόμασαν καλλίτερο Πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης ενώ εν ζωή του έψελναν τον αναβαλλόμενο! Σημειώνω ότι μόνο τέσσερεις (4) κονδυλοφόροι εξαιρέτων δημοσιογράφων (Γ. Λακόπουλος, Γιάννης Τριάντης, Γ. Τσεκούρας και Α. Μαζαράκης) υπήρξαν δίκαιοι στον σχολιασμό.
  • Ο αείμνηστος ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο, αφού η νεκρική πομπή ξεκίνησε από την Μητρόπολη, διασχίσασα την καρδιά της πόλης. Ακολουθήθηκε η κλασική, καθιερωμένη διαδρομή προκαλέσασα μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα και απορίες. Η θέση της ταφής, δίπλα στον Α. Παπανδρέου, δημιούργησε σίγουρα δυσαρέσκεια σε αμφότερους που αλληλομισούντο αμοιβαίως. Δυσαρέσκεια, όπως πληροφορήθηκα, προκάλεσε και στην χήρα Παπανδρέου (κ. Μιμή Λιάνη) διότι φρονεί ότι δίπλα στον Μεγάλο δεν μπορούσε να ταφεί ο Σημίτης τον οποίο ομοίως απεχθανόταν. Της είχε χαλάσει τα σχέδια. Έπρεπε να την ρωτήσουν.
  • Από την νεκρώσιμη ακολουθία απουσίαζαν τέσσερεις (4) «σπουδαίες» πολιτικές προσωπικότητες, υψηλού πολιτικού κύρους και πολιτικού πολιτισμικού πολιτισμού. Κραυγαλέα έλλειψη και αστικής, ακόμη, ευγένειας

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

  • Ο τ. ΠτΔ κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Άφες αυτόν ου γνωρίζει τι ποιεί. (Τον είχε επιλέξει, αξιοκρατικά, ο κ. Τσίπρας).
  • τ. Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς. Είχε εκνευρισθεί γιατί οι πλείστοι έκριναν ότι ο κηδευόμενος υπήρξε κατά πολύ ανώτερος του. Παραδοσιακός στην αγένειά του.
  • τ. Πρωθυπουργός κ. Κων. Κραμανλής. Για να είμαστε δίκαιοι καλώς απεφάσισε να μην παραστεί. Είχε καθυβρίσειτον απελθόντα χαρακτηρίζοντάς τον ως «Αρχιερέα της Διαπλοκής». Διέθετε, φαίνεται, ντοκουμέντα. Μετά, ο ίδιος έγινε Πάπας της Διαπλοκής και της Ατιμωρησίας.
  • τ. Πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας. Ήταν, διαπιστωμένα, ασθενής. Έστειλε εκπρόσωπο.
  • τ. Πρωθυπουργός κ. Γιωργάκης Παπανδρέου. Τον άφησα τελευταίο διότι αποτελεί προσωποποίηση της αχαριστίας και ανοησίας. Οφείλει χάριτες στον Σημίτη ο οποίος, διαπράττων εγκληματικό σφάλμα κατά της Χώρας και του ΠΑΣΟΚ, τον προώθησε, γνωρίζοντας καλά το περιεχόμενο της κεφαλής του, στην Αρχηγία του Κόμματος. Δεν παρήλθε αρκετός χρόνος και ο Γιωργάκης, Παπανδρέου ο Γ΄, διέγραψε τον Σημίτη από το κόμμα (2008). Αυτός είναι ο Γιωργάκης που μαζί με τον άλλο αστέρα Αντώνιο είναι λαθρεπιβάτες της Βουλής.
  • Ο Κ.Σ. αναδείχθηκε Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχοντας ως αντιπάλους μεγαλοβαρώνους του Κόμματος, της, τότε, Μιμικής Κυβέρνησης, και τον βαθύ πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τα κατάφερε γιατί, κυρίως, επικράτησε στους βουλευτές το πνεύμα «Να διασώσουμε εαυτούς, να σώσουμε το Κόμμα, ας διασώσουμε και λίγο τη Χώρα». Εγνώριζαν καλά ότι οι δύο ανθυποψήφιοι Αρσένης και Τσοχατζόπουλος ήταν «ειδικοί» για να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Το μη χείρον βέλτιστον… Η εκλογή Σημίτη διέσωσε το ΠΑΣΟΚ αλλά ικανοποίησε την κοινή γνώμη γιατί εμπιστευόταν τον Σημίτη περισσότερο και από τον αείμνηστο Έβερτ (ΝΔ). Τα επακολουθήσαντα ανέτρεψαν τις προσδοκίες.
  • Ο Κ.Σ. έτρεφε μεγάλη αντιπάθεια στις ΕΔ, τους αξιωματικούς. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ως Πρωθυπουργός, επί μία 8ετία, επεσκέφθη το ΥΕΘΑ ή μία Μεγάλη Μονάδα, έστω τυπικά, για μια τελετή. Το ψυχολογικό αυτό τραύμα έγινε αγιάτρευτο μετά την κρίση των Υμίων όπου βοηθώντας του επιθετικού Πάγκαλου και Βενιζέλου και άλλων θεώρησε ότι οι τότε Αρχηγοί δεν τον βοήθησαν στην αντιμετώπιση της κρίσης.
  • Εύσημα στην θητεία Σημεία
  • Κατόρθωσε να νικήσει στη μάχη διαδοχής.
  • Διεγράφη δις από την Πασοκική Ηγεσία διότι επέμενε στην γνώμη του (Ανδρέας 1975, Γιωργάκης 2008).
  • Επεβλήθη στην «επανάσταση» του αλαζόνα και υπερφιλόδοξου μακαριστού Χριστόδουλου για τις ταυτότητες. (Έχασε την ευκαιρία τότε να προβεί σε διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας).
  • Δεν επιχείρησε να δημιουργήσει «πολιτικό οίκο, οικογένεια» κρατώντας τις αξιοπρεπείς θυγατέρες του, μακράν πολιτικής.
  • Μετά την αποχώρησή του από την πολιτική ζούσε αθόρυβα και έκανε «μετρημένες» δηλώσεις. Δεν «κατσικώθηκε» στα έδρανα της Βουλής (όπως Γιωργάκης -Αντωνάκης) επέδειξας αξιοπρέπεια.
  • Κατάφερε να εντάξει την Κύπρο στην ΕΕ.
  • Ενέταξε την Ελλάδα στην ΟΝΕ προώρως με ανταλλάγματα.
  • Όσον αφορά στην πολιτική γραμμή που κράτησε στην 8ετία, ήταν προσηλωμένος σε 2-3 στόχους και αδιαφόρησε τελείως για το τέλμα της διαφθοράς που έπνιγε την δύστυχη Χώρα. Η 8ετία υπήρξε, συναινούσης της ανικανότητας της ΝΔ ως αντιπολίτευσης, εποχή ευωχίας παντός κομπιναδόρου, σαλταδόρου και άρπαγα, ιδιαίτερα στους εξοπλισμούς. Υπουργοί, Γεν. Γραμματείς, κορυφαίοι Αξιωματούχοι συνελήφθησαν «με την γίδα στην πλάτη»και οδηγήθηκαν στην φυλακή διωχθέντες μετά την εποχή Σημίτη.
  • Ο ίδιος δεν ήθελε ν’ ακούει τη λέξη «διαφθορά». Σε συνέντευξή του στον, τότε, ρεπόρτερ κ. Σταύρο Θεοδωράκη (Βλ. Καθημερινή 12/1/25) όταν ρωτήθηκε «Δεν θα κάνετε κάτι με τον τάδε άρπαγα Υπουργό» απάντησε υπεκφεύγοντας «Δεν είμαι Εισαγγελέας. Έχετε κάτι συγκεκριμένο;». Σε απάντηση «Ναι» η ρελάνς ήταν «Να τα πάτε στον Εισαγγελέα».
  • Επί αυτού έχω και προσωπική πείρα όταν κλήθηκα να του επιδώσω τεκμήρια ληστειών. Η υπόθεση κατέληξε σε φιάσκο, για μένα (Η Λεηλασία της Άμυνας – σελ. 121 – 2009).
  • Σε μια Χώρα, όπως η Ελλάδα, που το επίπεδο των πολιτικών είναι απελπιστικά χαμηλό, αν έκανε κανείς μια λίστα βαθμολογίας 1-10 των «κορυφαίων», ουδείς θα ελάμβανε βαθμολογία άνω του 3-4. Το να είναι κανείς «καλλίτερος» απ’ όλους μπορεί να έχει βαθμολογηθεί με 9 αλλά και με 5. Εννοείτε τι εννοώ. Το «σύστημα» το «συνδικάτο» για να αναδείξει δυο-τρεις κορυφαίους έπρεπε να τους ηρωποιήσει για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών.
  • Ο ΚΣ κηδεύτηκε με τιμές Πρωθυπουργού ΕΕ και καλώς εγένετο. Αύριο – μεθαύριο, σε πολλά χρόνια, είμαι βέβαιος ότι η τότε Κυβέρνηση θα κηδεύσει (κούφια η ώρα που τ’ ακούει, να είναι καλά οι άνθρωποι) τους κ. Γ. Παπανδρέου, Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά και Α. Τσίπρα με τις ίδιες τιμές και τους ίδιους κλαυθμούς. Αμφιβάλλετε; Θα επαναλάβω, για να κλείσω αυτή την παράγραφο, μία 100% ρεαλιστική εκτίμηση – αξιολόγηση του πολιτικού κόσμου από τον αείμνηστο, εξαίρετο φιλόσοφο, Π. Κονδύλη

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που συναπαρτίζουν τον Ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα. Ίσως να καταρρεύσουν ακόμη και στην περίπτωση που βρεθούν στην ανάγκη να διεξαγάγουν ένα πόλεμο.

Π. Κονδύλης (Θεωρία Πολέμου)

*Δεν πρόλαβε να δώσει τον χρησμό αυτό ο Κονδύλης (1995) και αμέσως επαληθεύτηκε Το εθνικό φιάσκο στην κρίση των Υμίων.

*Όλοι οι περιγραφόμενοι από ΠΚ είναι βέβαιο ότι θα κηδευθούν με στρατιωτικές τιμές!

Κιλλίβας Πυροβόλου

Από την περιφορά του φερέτρου του αείμνηστου Σημίτη απουσίαζε ο Κιλλίβας Πυροβόλου (κανόνι χωρίς σωλήνα) όπου επ’ αυτού, παραδοσιακά, τοποθετείτο το φέρετρο. Δεν γνωρίζω αν ο εκλειπών είχε δώσει τέτοια εντολή, οπότε εύγε του, ή συνέβη αυτό που κυκλοφόρησε στα τενάγη του Διαδικτύου: Δεν χρησιμοποιήθηκε διότι είχε βλάβη.

Ο Κιλλίβας.

Η διαδικασία επί κιλλίβαντος μας ήλθε από την «ευγενή» Δύση. Στην αρχή, κηδεύονταν έτσι οι Βασιλείς, Στρατάρχες, Αρχηγοί Κράτους ή Πρωθυπουργοί εν ενεργεία κι εδώ τέρμα. Ήλθε όμως, ο μέγας Αντιφατικός Αντρέας, που ισοπέδωσε και κατέλυσε τα πάντα (θεσμούς και παραδόσεις) και κήδευσε με κιλλίβαντα τη Μελίνα και τον Γεννηματά. «Ανέβηκε» κι αυτός στον κιλλίβαντα, ως τέως Πρωθυπουργός, όταν ήλθε η σειρά του. Είμαι βέβαιος, βεβαιότατος ότι αν πέθαινε η Μιμή πριν απ’ αυτόν (κτυπάω ξύλο, να ναι καλά η θλιμμένη χήρα και να μακροημερεύσει), θα κήδευε κι αυτήν επί κιλλίβαντος. Από την άλλη, ο αείμνηστος Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος, αρνήθηκε να κηδευτεί επί πυροβόλου.

Στους παραπάνω προστέθηκε και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος του οποίου η αλαζονεία είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Απαίτησε να γίνει η κηδεία του έτσι και με την δέουσα πομπή και περιφορά, οι τουρίστες έβλεπαν ένα θρησκευτικό Ηγέτη με τιμές Αρχηγού Κράτους πάνω σε ένα πολεμικό μέσο!

Ασφαλώς και βεβαίως πρέπει να αποδίδονται τέτοιες μεταθανάτιες τιμές σε έναν άξιο Αρχηγό Κράτους αλλά αυτή η υπερβολή της πομπής-λιτανείας στο κέντρο της Αθήνας, μιας πόλης εξαιρετικά ταλαιπωρημένης κυκλοφοριακά θα πρέπει να αλλάξει. Ιδιαίτερα αν οι κηδευόμενοι είναι αμφιλεγόμενες προσωπικότητες. Υπάρχουν, εγγύς του Α΄ Νεκροταφείου, θαυμάσιες Εκκλησίες για τέτοιου είδους τελετές από τις οποίες μια πομπή, για να τιμηθεί ο νεκρός, μπορεί να ακολουθήσει προς Α΄ Νεκροταφείο χωρίς διατάραξη της ζωής της πόλεως.

Ο απελθών και τα σχόλια της κ. Αφροδίτης Λατινοπούλου.

Μια από τις σπεύσασες φωνές προς αποδοκιμασία ήταν κι αυτή της νεαράς κυρίας Α.Λ. η οποία, όντως, εξέπληξε με την εκλογή της στην Ευρωβουλή. Είπε «βαριές» κουβέντες για τον εκλιπόντα όσον αφορά την πολιτική του με την Τουρκία. Την κ. Λατινοπούλου δεν την ενημέρωσε καλά, φαίνεται, ο στρατιωτικός της Σύμβουλος, αν έχει τέτοιο. Για το φιάσκο των Υμίων, που απετέλεσε την αφετηρία της θητείας του, ο Κ.Σ. φέρει ελάχιστη ευθύνη. Ένα σύνηθες επεισόδιο που προκάλεσαν οι Τούρκοι και έπρεπε να αντιμετωπισθεί, πάραυτα, από την Μιμική Κυβέρνηση και τους βασικούς, αρμόδιους, Υπουργούς (ΥΠΕΞ, ΥΕΘΑ, ΥΕΝ) αφέθηκε να εξελιχθεί και κλιμακωθεί σύμφωνα με το πρόγραμμά τους. Η Ελληνική Κυβέρνηση ήταν ανύπαρκτη. Γράφει στο βιβλίο του ο αείμνηστος Πτέραρχος Ν. Κουρής ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ (σελ. 436): «Η περίοδος που κτύπησε η Τουρκία δεν ήταν τυχαία. Η Χώρα ήταν χωρίς Πρωθυπουργό. Η Ελλάδα σκάφος ακυβέρνητο. Δεν υπήρχε έλεχος της κρίσεως».

Οι αρμόδιοι Υπουργού περί άλλων ετύρβαζαν (διαμάχη διαδόχου Ανδρέα), η Πρωθυπουργεύουσα κ. Μιμή συνεδρίαζε με καφετζούδες, συναδέλφισες (ΟΑ) και μεγάλες κυρίες της Αυλής και η Ηγεσία των ΕΔ ήταν κομματική.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Έγινε, ότι έγινε, για να μην το επαναλαμβάνω. Ο Κ.Σ. εντελώς σαστισμένος, συνεπικουρούμενος με τον νέο ΥΠΕΞ αείμνηστο κυρ-Θόδωρο Πάγκαλο που σε κάθε ευκαιρία έκανε show, ζήτησε την βοήθεια του Προέδρου Κλίντον για ν’ αποφευχθεί το αιματοκύλισμα. Ενώπιον της Βουλής, ο Σημίτης τρέμων, ευχαριστεί τις ΗΠΑ για την παράμβασή τους και δηλώνει (sic): είχαμε έλλειμμα δυνάμεων. Δεν χρειάζεσθε «μεταφραστή» για να αντιληφθείτε ότι έδειξε τον κυρίως υπεύθυνο του ελλείμματος. Ο Υπουργός Άμυνας και εμμέσως η αθλία Μιμική Κυβέρνηση. Αντί να τον αποβάλλει πάραυτα δήλωνε ότι «θα παραμείνει για να ολοκληρώσει το έργο του (!!). Πήραμε την κάτω βόλτα, όμορφή μου Παναγιώτα.

Ο νέος, εντελώς άπειρος και αγνοών εντελώς τα στρατιωτικά, Πρωθυπουργός, αλλά και οι συγκυρίες τον υποχρέωσαν ν’ αντιμετωπίσει μια σοβαρή κρίση. Εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε αυτή η ταραχή που υπέστη και αφού διεπίστωσε με τα ίδια του τα μάτια  την φαυλότητα που διαδέχθηκε και ήταν και υπεύθυνη της κατάστασης να κάνει το τόλμημα. Ν’ αποδείξει ότι είναι Ηγέτης. Να λάβει τον κνούτο. Το σημείο ήταν κομβικό. Όντας, εξ ιδιοσυγκρασίας, φοβικός και διστακτικός (ίσως και να δέχθηκε απειλές ανατροπής) επέλεξε τον συμβιβασμό, την υποχώρηση, την ανεκτικότητα, τον ενδοτισμό, φοβόταν για την απώλεια του θώκου, για τον οποίο τόσο αγωνίσθηκε, και αγάπησε. Παρέδωσε το Κράτος, κατά μεγάλο ποσοστό, σε απατεώνες, άρπαγες, πατριδοκάπηλους, μερικοί των οποίων επιβιώνουν και σήμερα. Ήρθε σειρά σκανδάλων: Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα, Χρηματιστήριο (με το οικτρό μήνυμα Σημίτη προς τους ληστευθέντες συμπατριώτες: Ας πρόσεχαν), τα Ολυμπιακά Έργα, τα Εξοπλιστικά κ.α. που γονάτισαν την οικονομία και ανέδειξαν τη Χώρα ως τη Βασίλισσα της διαφθοράς και της διαπλοκής πανευρωπαϊκά. Η επακολουθήσασα συμφωνία της Μαδρίτης (Σημίτης – Πάγκαλος- Ντεμιρέλ – Γιλμάζ) υπαγορευθείσα με «κνούτο» από την ΥΠΕΞ ΗΠΑ Όλμπραϊτ ήταν το αντιστάθμισμα των επεμβάσεων των Αμερικανών στα Ύμια.

Με το να καταδικάζετε μόνο τον Κ.Σ. κ. Λατινοπούλου, αδικείτε.

ΣΗΜ.1

Στα ΝΕΑ (19-1) δημοσιεύθηκε ευρύ κείμενο του κ. Αντώνη Καμάρα με τίτλο «Κώστας Σημίτης και οι Ε. Δυνάμεις». Στο πρώτο μισό λιβανίζει ελαφρώς τον απελθόντα, στο μέσον τον καταδικάζει (πρέπει να χρεωθεί την ευθύνη για την φαυλότητα των εξοπλισμών και των όσων επακολούθησαν) και καταλήγει ότι ο εκσυγχρονισμός, που εμποδίστηκε ο Σημίτης να εφαρμόσει, θα τον υλοποιήσει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας στις ΕΔ. Είθε. (Ο κ. Καμάρας είναι σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ).

ΣΗΜ.2

Από τους βασικούς υπεύθυνους της κρίσης των Υμίων και της επακολουθείσας ταπείνωσης με τη συμφωνία της Μαδρίτης, ο ένας έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο άλλος κηδεύθηκε με τιμές Πρωθυπουργού του επικήδειου εκφωνηθέντος από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Α. Τσίπρα. Ζήτω το Έθνος!

The post Λίγο μετά από τον ενταφιασμό του τ. Πρωθυπουργού Κων. Σημίτη- Κων. Φράγκος appeared first on Militaire.gr.



από militaire.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια